Category Archives: pojęcia i definicje

Czym jest umowa pożyczki?

Aby odpowiedzieć na to pytanie należy zajrzeć do kodeksu cywilnego, a mówiąc
dokładniej do treści art. 720 § 1 i 2 k.c. Przez umowę pożyczki dający
pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość
pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a
biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę
samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Gdy nie dojdzie do
zastrzeżenia obowiązku zwrotu środków, wówczas nie będziemy mieć do czynienia z
umową pożyczki.

Charakterystyka umowy pożyczki

Umowa pożyczki jest umową konsensualną i dwustronnie
zobowiązującą. Jej istota sprowadza się do korzystania z określonego
przedmiotu przez określony czas. Strony umowy mogą w dowolny sposób
określić termin jej trwania. Przedmiotem tej umowy mogą być wszelkie
rzeczy ruchome oznaczone co do gatunku oraz pieniądze. Stronami tej umowy mogą
być przedsiębiorcy, bądź konsumenci. Dla jej ważności nie jest konieczna
szczególna forma. Umowa pożyczki, której wartość przekracza 1000,00 zł powinna
być dla celów dowodowych zawarta w formie dokumentowej.

Czy umowa pożyczki jest zawsze umową odpłatną?

Z odpłatnością umowy pożyczki będziemy mieć do czynienia w sytuacji gdy dający
pożyczkę zastrzegł w umowie wynagrodzenie za korzystanie z kapitału będące
odsetkami, bądź gdy dający pożyczkę przewidział partycypację w zyskach drugiej
strony. Umowa pożyczki nie musi mieć charakteru odpłatnego. Gdy ma charakter
nieodpłatny zbliża się swych charakterem do użyczenia.

Prawa i obowiązki stron umowy pożyczki

Dający pożyczkę ma obowiązek dokonać wszystkich czynności koniecznych do
przeniesienia na własność biorącego przedmiotu pożyczki. Kodeks nie
określa czasu, w którym ma dojść do wydania przedmiotu umowy. Należy przyjąć, że
wydanie przedmiotu powinno mieć miejsce niezwłocznie po wezwaniu dającego
pożyczkę. Pożyczkodawca może odstąpić od umowy i odmówić wydania rzeczy, jeżeli
zwrot wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony. Pożyczkodawca
nie może odstąpić, jeżeli w chwili zawarcia umowy wiedział o złym stanie
majątkowym drugiej strony, lub z łatwością mógł się o tym dowiedzieć.
Głównym obowiązkiem pożyczkobiorcy jest natomiast zwrot
określonej ilości pieniędzy bądź rzeczy oznaczonych co do gatunku.
Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, zwrócić należy sumę
nominalną.

Terminy przedawnienia i zwrotu

Roszczenie biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu pożyczki
przedawnia się z upływem sześciu miesięcy od chwili, gdy
przedmiot miał być wydany. Warto wskazać, że w razie upadłości jednej ze
stron umowy pożyczki, umowa pożyczki wygasa, gdy przedmiot pożyczki nie został
jeszcze wydany. Jeżeli termin zwrotu pożyczki nie jest oznaczony,
dłużnik obowiązany jest zwrócić pożyczkę w ciągu sześciu tygodni po
wypowiedzeniu przez dającego pożyczkę. Termin przedawnienia o zwrot,
zgodnie z zasadami ogólnymi wynosi 6 lat, chyba że roszczenie jest związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej, to wówczas przedawnienie wynosi 3 lata.

Czym jest kredyt konsumencki?

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w
wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej
kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie
swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia
konsumentowi. Zgodnie z art. 3 ust. 2 u.k.k. kredytem konsumenckim
będzie też umowa o kredyt niezabezpieczony hipoteką, który jest przeznaczony na
remont domu albo lokalu mieszkalnego, w tym w wysokości większej niż 255 550 zł.

Jakie czynności prawne należy uznać za kredyt konsumencki?

Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności:

• umowę pożyczki,
• umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego,
• umowę o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego,
  jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów
  związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia,
• umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby
  trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego
  świadczenia,
• umowę o kredyt odnawialny.

W jakim celu wprowadzono ustawę o kredycie konsumenckim?

Ustawodawca szczegółowo uregulował materię kredytu konsumenckiego, po to
by zabezpieczyć interesy słabszej strony stosunku umownego. Konsument w relacji
z bankiem, bądź firmą pożyczkową zyskał dodatkowe uprawnienia, których
nie dawała mu instytucja pożyczki. Konsument zyskał m.in. prawo do:
odstąpienia od umowy kredytu w ciągu 14 dni od jego zawarcia bez
podawania przyczyn takiego zachowania, informacji o kosztach kredytu,
wcześniejszej spłaty kredytu, a nawet domagania się
proporcjonalnego zwrotu naliczonych opłat stanowiących całkowity koszt
kredytu w przypadku gdy doszło do wcześniejszej spłaty.

Do jakich umów nie zastosujemy przepisów ustawy o kredycie konsumenckim?

Przepisów ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim nie zastosujemy
do:

• umów dotyczących odroczenia terminu spełnienia świadczenia niepieniężnego,
  którego przedmiotem jest stałe lub sukcesywne świadczenie usług lub dostaw
  towarów tego samego rodzaju,
• umów w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz
  innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego;
• umowy leasingu, jeżeli umowa nie przewiduje obowiązku nabycia przedmiotu
  umowy przez konsumenta;
• umowy o świadczenie usług maklerskich,
• umowy o kredyt będących wynikiem ugody sądowej oraz ugody będącej wynikiem
  postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
• o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w
  ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do
  zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej
  stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku,
• odwróconego kredytu hipotecznego.

Czy przepisy o kredycie konsumenckim stosujemy do umów pożyczek?

Jeżeli stronami umowy pożyczki jest przedsiębiorca, którego działalność
polega na udzielaniu kredytów, a drugą stroną jest konsument, wówczas
możemy stosować przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.
Wobec czego nie do wszystkich umów pożyczek będziemy stosowali ustawę o kredycie
konsumenckim.

Co odróżnia umowę kredytu konsumenckiego od umowy pożyczki?

Pożyczka może być udzielona przez dowolny podmiot. Nic nie stoi
na przeszkodzie by pożyczkodawcą była osoba bliska. Z kolei, umowę kredytu
konsumenckiego może udzielić wyłącznie profesjonalna instytucja
finansowa. Przedmiotem pożyczki nie muszą być
pieniądze. Pożyczka również nie musi być odpłata. Pożyczkobiorca nie ma
żadnych narzędzi by zweryfikować na co spożytkowaliśmy pożyczone środki.
Ponadto, kredyt konsumencki jest uregulowany w odrębnej ustawie, przez co
wydaje się być znacznie bardziej sformalizowany. Ustawodawca
nakłada różnego rodzaju obowiązki na kredytodawców m.in.
kredytodawca przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki
jest zobowiązany do dokonania oceny zdolności kredytowej
konsumenta, czy też udzielenia konsumentowi wyjaśnień co do postanowień
umownych. W chwili zawarcia umowy kredytu oznaczony jest termin spłaty.
W umowie pożyczki termin zwrotu nie musi być określony, choć w
praktyce i tak jest on często wskazywany. W przypadku gdy nie wskazano daty, w
której ma nastąpić zwrot, dłużnik jest zobowiązany zwrócić pożyczkę w ciągu 6
tygodni po wypowiedzeniu przez pożyczkodawcę.

Co łączy umowę pożyczki i kredyt konsumencki?

Po zaciągnięciu zobowiązania po stronie pożyczkobiorcy oraz kredytobiorcy
powstaje dług, który należy spłacić. Wobec czego po stronie
otrzymującej kapitał pożyczki powstaje obowiązek jego
zwrotu. Najczęściej kredyt jak i pożyczka spłacane są w ratach przez
określony czas. Obydwie umowy mogą być odpłatne. W przypadku
tych dwóch umów mamy do czynienia z taką samą maksymalną wysokością
oprocentowania. W przypadku gdy nie dojdzie do zwrotu środków w
przewidzianym w umowie terminie, wówczas pożyczkodawca jak i kredytodawca mają
te same narządzenia, które służą wyegzekwowaniu należności. Kredytodawca i
pożyczkodawca może naliczać odsetki, wzywać do zapłaty, wypowiedzieć
umowę, wnosić przeciwko drugiej stronie pozew, a gdy nie dojdzie do zwrotu
środków mimo prawomocnego orzeczenia prowadzić egzekucję.

Podsumowanie porównania

Chociaż w znaczeniu potocznym umowa pożyczki jak i kredytu występują najczęściej
jako synonim, to między obiema umowami są zasadnicze różnice. Z punktu widzenia
osoby fizycznej, która zamierza pożyczyć pieniądze i godzi się na to by umowa
miała charakter odpłaty lepiej jest zawrzeć umowę kredytu konsumenckiego z uwagi
na daleko idącą ochronę jaką przewiduje ustawodawca. Warto pamiętać, by przed
podpisaniem takiej umowy zwrócić szczególną uwagę na wysokość kosztów
pozaodsetkowych, które zapewne przyjdzie nam zapłacić za skorzystanie z
pożyczonych środków.

Kodeks karny wykonawczy przewiduje instytucję umożliwiającą
odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności. Stanowi ona odstępstwo od zasady
bezpośredniości wykonania kary. Odroczenie urzeczywistnia zasadę
humanitaryzmu, która ma na celu dobro człowieka, poszanowanie jego praw
i godności oraz oszczędzenie mu cierpień. Przyjrzyjmy się poniżej jak wyglądają
przesłanki, które umożliwiają nam skorzystać z tej instytucji.

Obligatoryjne odroczenie wykonania kary

W art. 150 k.k.w. uregulowano odroczenie wykonania kary, które ma charakter
obligatoryjny. W wypadku choroby psychicznej lub innej
ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary sąd jest
zobligowany do odroczenia jej wykonania do czasu ustania przeszkody. Brzmienie
art. 150 § 2 k.k.w. wskazuje, co należy uznać za ciężką chorobę. Chodzi o taki
stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu
lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.

Jak dokonywać wykładni przesłanek umożliwiających skorzystanie z tej
instytucji?

Przede wszystkim przesłanki opisane w powyższej normie prawnej należy
interpretować wąsko. Jeżeli chodzi o chorobę psychiczną jak
wskazuje się w orzecznictwie powinna być wykazana specjalistyczną opinią
dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Za niewystarczające należy uznać
powołanie się wyłącznie na opinię sądowo-psychiatryczną wydaną w postępowaniu
przygotowawczym. Sąd w postępowaniu wykonawczym powinien pamiętać, że
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych psychiatrów powinno mieć miejsc
wyłącznie gdy pojawią się uzasadnione wątpliwości wymagające rozstrzygnięcia w
oparciu o wiedzę specjalną. Z kolei gdy mowa o ciężkiej chorobie należy
pamiętać, że chodzi o sytuacje, w których nie jest faktycznie możliwe
dalsze leczenie skazanego w warunkach więziennych. Do wniosku o
odroczenie wykonania kary należy zatem nie tylko przedstawić pełną dokumentacje
medyczną, ale również sformułować wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii
dwóch biegłych psychiatrów.

Fakultatywne odroczenie wykonania kary

W art. 151 k.k.w. ustawodawca przewidział fakultatywną możliwość odroczenia
wykonania kary pozbawienia wolności. Jakie okoliczności będą uzasadniać
rozstrzygnięcie sprawy w sposób korzystny dla skazanego? Przede wszystkim chodzi
o sytuacje, w których natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla
skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Należy wskazać, że jest
to przesłanka niezwykle uznaniowa. Sąd powinien ustalić jakie skutki w danym
stanie faktycznym spowoduje pobyt osadzonego w zakładzie karnym. Jeżeli Sąd
uzna, że skutki te są nie do zaakceptowania z punktu widzenia interesów
skazanego lub jego rodziny, wówczas powinien przychylić się do wniosku. Wobec
czego kluczowa jest argumentacja zawarta we wniosku potwierdzona odpowiednimi
dowodami. Sąd może kilkukrotnie odraczać wykonanie kary pozbawienia wolności,
jednak łączny okres odroczenia nie może przekroczyć roku licząc od daty
wydania pierwszego postanowienia.

W jakich innych przypadkach warto wnioskować o odroczenie?

Prawodawca przewiduje także możliwość skorzystania z tej instytucji w stosunku
do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej
opiekę nad dzieckiem. Samotna opieka nad dzieckiem może dotyczyć
zarówno ojca, jak i matki dziecka. Sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do
3 lat po urodzeniu dziecka.

Kolejną fakultatywną przesłanką odroczenia kary pozbawienia wolności jest
przekroczenie łącznej liczby miejsc w zakładach karnych lub aresztach
śledczych przez liczbę w nich osadzonych. Przesłanka ta nie dotyczy
osób, które dopuściły się przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej
użycia, recydywistów, a także skazanym za przestępstwa określone w art. 197–203
Kodeksu karnego popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych.

Jak powinien wyglądać wniosek o odroczenie wykonania kary?

Przede wszystkim powinien odpowiadać wymaganiom stawianym przez przepisy kodeksu
postępowania karnego dotyczącym pisma procesowego. Wnioskodawca powinien
oznaczyć Sąd, do którego kieruje wniosek, podać
sygnaturę sprawy, przedstawić swoje personalia wraz z adresem
zamieszkania, sformułować żądanie na jak długo żąda
się odroczenia wykonania kary, powołać wnioski dowodowe mające
znaczenie dla rozstrzygnięcia, sporządzić uzasadnienie sytuacji
faktycznej i życiowej w jakich się znalazł zaznaczając, że doszło do
spełnienia przesłanek umożliwiających Sąd wydanie postanowienia zgodnego z
treścią wniosku. Oczywiście należy pamiętać o wskazaniu daty
sporządzenia wniosku oraz wyraźnym podpisie zamieszczonym pod treścią
uzasadnienia. Do wniosku należy dołączyć dowód uiszczenia opłaty sądowej
od wniosku w wysokości 80 zł, a także dokumenty
potwierdzające wskazane w uzasadnieniu okoliczności. Przy redagowaniu pisma
można oczywiście korzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w osobie
adwokata, bądź radcy prawnego, jednak nie jest to konieczne.

Jakie konkretnie okoliczności uzasadniają odroczenie?

W doktrynie prawa karnego wykonawczego przyjmuje się, że za okoliczność
spełniającą przesłankę zbyt ciężkich skutków należy uznać opiekę nad
bliskim członkiem rodziny, w sytuacji gdy inne bliskie osoby nie są w
stanie pomóc przy sprawowaniu opieki, bądź potrzebę wykonania pilnych
prac polowych w okresie żniw. Taką sytuacją może być również
dalsze kontynuowanie nauki w szkole, albo szczególne
zdarzenie losowe.

Czy wniosek o odroczenie wstrzymuje wykonanie kary?

Należy pamiętać, ze samo złożenie wniosku w przedmiocie odroczenia nie
wstrzymuje wykonania kary. Jeżeli skazany otrzymał wezwanie do
stawienia się w zakładzie karnym w celu odbycia kary należy pamiętać, aby wraz z
wnioskiem o odroczenie złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania kary do czasu
rozpoznania wniosku o odroczenie kary. Wniosek o wstrzymanie wykonania kary
również wymaga uzasadnienia i przedstawienia argumentacji, że zachodzi
szczególnie uzasadniony przypadek, który przemawia na korzyść
skazanego.

Uwzględniając wniosek o odroczenie Sąd może zobowiązać skazanego do podjęcia
starań o znalezienie pracy zarobkowej, zgłaszania się do wskazanej jednostki
Policji w określonych odstępach czasu lub poddania się odpowiedniemu leczeniu
lub rehabilitacji, oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach
korekcyjno-edukacyjnych. We wniosku można dokładnie wskazać jakie obowiązki
chcemy by zostały nałożone przez Sąd.

Posiedzenie w przedmiocie odroczenia

Po złożeniu wniosku o odroczenie wykonania kary, Sąd powinien wyznaczyć
termin posiedzenia z odpowiednim wyprzedzeniem. Jeżeli sformułujemy we
wniosku o odroczenia wniosek o wstrzymanie wykonania kary, Sąd powinien go
rozpoznać przed terminem posiedzenia. W posiedzeniu w przedmiocie odroczenia ma
prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator
zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie
postanowienia. Warto pamiętać, że na postanowienie w przedmiocie odroczenia
przysługuje zażalenie.

Czy w trakcie postępowania warto korzystać z pomocy adwokata?

Udzielenie adwokatowi upoważnienia do reprezentowania interesów w postępowaniu
karnym wykonawczym będzie oznaczać, że nasz wniosek o odroczenie wykonania kary
zostanie sporządzony przez profesjonalistę, który stawi się z nami na terminie
posiedzenia w przedmiocie odroczenia wykonania kary, czy też posiedzenia
zażaleniowego. W praktyce wnioski o odroczenie wykonania kary połączone z
wnioskami o wstrzymanie wykonania kary zawierają szereg wniosków dowodowych, od
których uwzględnienia będzie zależeć sukces skazanego. Warto zatem skorzystać z
pomocy prawnej osób, które są biegłe w tego rodzaju sprawach i posiadają zdobyte
wcześniej doświadczenie.

Kodeks karny wykonawcza stwarza możliwość na odbycie kary pozbawienia wolności
w warunkach dozoru elektronicznego. Co to oznacza w praktyce? Skazany może
odbywać karę pozbawienia wolności poza murami zakładu karnego, będąc
jednocześnie pod kontrolą urządzeń elektronicznych.

Kiedy można odbyć karę pozbawienia wolności w warunkach dozoru
elektronicznego?

Przesłanki do skorzystania z tej instytucji określa art. 41la § 1 k.k.w.,
który wymaga łącznego spełnienia poniższych warunków:

1. wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą
   jednego roku i 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art.
   64§ 2 Kodeksu karnego, a zatem te dotyczące recydywy
   wielokrotnej,
2. jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary,
3. skazany posiada określone miejsce stałego pobytu,
4. osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły na to zgodę,
5. odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie
   stoją na przeszkodzie warunki techniczne.

Jakich kar dotyczy dozór?

Wniosek ten możemy złożyć mając do czynienia zarówno z bezwzględną karą
pozbawienia wolności, czy też karą pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania, której wykonanie przez sąd następnie zostało
zarządzone. Sąd penitencjarny może udzielić zezwolenia na odbycie kary
pozbawienia wolności skazanemu który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie
karnym, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne
szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w
zakładzie karnym. Skazanemu, który rozpoczął wykonywanie kary pozbawienia
wolności można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego
pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają
dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

Co gdy osoba zamieszkująca wspólnie ze skazanym nie wyraziła zgody na dozór?

Jeżeli dorosła osoba zamieszkująca ze skazanym nie wyraziła zgody na
zastosowanie dozoru elektronicznego Sąd i tak może udzielić zezwolenia na
odbycie kary tym systemie, ale tylko w przypadku gdy wykonanie kary w sposób
oczywisty nie wiąże się z nadmiernymi trudnościami dla osoby i narusza jej
prywatność jedynie w nieznacznym stopniu. Osobie, która nie wyraziła zgody na
postanowienie sądu przysługuje zażalenie.

Właściwość Sądu

Sądem właściwym do wydawania rozstrzygnięć w przedmiocie dozoru elektronicznego
jest Sąd Penitencjarny w okręgu którego skazany przebywa. W
przypadku, gdy skazany odbywa już karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym,
posiedzenie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku odbywa się w tym miejscu. Gdy
skazany odbywa już karę w zakładzie karnym Sąd ma obowiązek przesłuchać
przedstawiciela administracji tego aby dowiedzieć się, czy udzielenie zezwolenia
jest w ogóle celowe.

Kto może złożyć wniosek o odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego?

Podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem jest skazany lub jego obrońca,
prokurator, sądowy kurator zawodowego lub dyrektor zakładu karnego. Wniosek wraz
z uzasadnieniem składa się na piśmie. W odróżnieniu od wniosku o odroczenie
wykonania kary pozbawienia wolności, wniosek o udzielenie zezwolenia na odbycie
karty w systemie dozoru elektronicznego wolny jest od opłat.
Sąd penitencjarny powinien wydać postanowienie w terminie 30 dni od dnia wpływu
wniosku. We wniosku o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary
pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego warto sformułować również
wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczonej kary. Ma to szczególne znaczenie
wówczas, gdy skazany otrzymał już wezwanie do stawienia się w zakładzie karnym
celem odbycia kary pozbawienia wolności.

Co warto zawrzeć we wniosku?

We wniosku należy sformułować propozycję harmonogramu, określającego ramy
czasowe każdego dnia w ciągu tygodnia, w których skazany byłby uprawniony do
oddalenia się z miejsca stałego pobytu. Dobrze jest wyjść również z propozycją
nałożenia przez Sąd na skazanego pewnych obowiązków np. podjęcia leczenia.
Jeżeli skazany odbywający karę pozbawienia wolności w systemie dozoru
elektronicznego nie będzie wykonywał nałożonych na niego obowiązków, zgoda
której udzielił Sąd w każdej chwili może zostać cofnięta. Jak wskazał Sąd
Apelacyjny Krakowie w postanowieniu z dnia 6 maja 2019 r. II AKzw 297/19,
przestrzeganie harmonogramu ustalonego przez sąd w porozumieniu ze skazanym
stanowi istotę odbywania kary w SDE, a odbieganie od niego pozbawia sensu
wykonywanie kary w tym systemie.

Co powinno się znaleźć w uzasadnieniu?

Ogromną wagę należy poświęcić prawidłowemu uzasadnieniu
wniosku. Od przedstawienia argumentacji w tej części pisma, zależeć
będzie powodzenie składanego wniosku o dozór. Na okoliczność spełnienia
przesłanek wynikających z art. 41la k.k.w. należy przedstawić odpowiednie
dokumenty oraz oświadczenia. Same gołosłowne twierdzenia w tym przypadku nie
wystarczą. Warto pamiętać o tym by wskazać do kogo należy nieruchomość, gdzie
będzie odbywana kara, kto w niej mieszka, zaznaczyć, że wszystkie osoby w niej
zamieszkujące wyraziły zgodę na odbycie tam kary. Ponadto, należy zwrócić uwagę
Sądu na to czy skazany wykonuje prace, opiekuje się najbliższymi członkami
rodziny, bądź sam tej opieki wymaga. Do wniosku należy załączyć umowę o pracę, a
także pełną dokumentację medyczną. Sąd w toku postępowania będzie badał, czy
zostały spełnione wszystkie warunki przewidujące skorzystanie z tej instytucji,
w szczególności to czy skazany w pełni zrozumiał naganność swojego, jaki jest
stopień demoralizacji skazanego, w tym jak wygląda jego życie po wydaniu wyroku,
a także czy odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru
elektronicznego byłoby dla niego szansą na naprawienie dotychczas popełnionych
błędów.

Wcześniejsza karalność, a dozór

Uprzednia karalność nie wyklucza możliwości złożenia wniosku.
Jednak Sąd będzie zwracał uwagę na to jak wyglądają chęci skazanego odnośnie
powrotu do przestępczego życia, a także zachowanie skazanego po opuszczeniu
zakładu karnego. W przypadku gdy skazany dokonał znaczącej poprawy swojego
zachowania, Sąd może uwzględnić wniosek. Należy podkreślić, że zastosowanie
instytucji dozoru elektronicznego nie jest formą darowania kary.

Kiedy Sąd wyda postanowienie o odmowie udzielenia zgody na odbycie kary
pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego?

W przypadku, gdy choć jedna z przesłanek opisanych w art. 41la k.k.w. nie
została spełniona, Sąd powinien wydać postanowienie o odmowie udzielenia zgody
na odbycie kary pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego. Na to
postanowienie przysługuje podmiotom uprawnionym do złożenia wniosku zażalenie.
Sąd Odwoławczy na jego rozpoznanie ma jedynie 7 dni od daty wpływu sprawy. W
przypadku braku uwzględnienia wniosku, kolejny wniosek w tej samej sprawie można
złożyć po upływie trzech miesięcy od wydania postanowienia o odmowie udzielenia
zezwolenia. Jeżeli termin trzymiesięczny nie upłynie, a wniosek zostanie
złożony, Sąd pozostawi go bez rozpoznania.

Kto może sporządzić wniosek?

Wniosek o odbywanie kary pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego
nie musi być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika. Jednakże, warto
skorzystać z usług adwokata, bądź radcy prawnego, który poprzez zdobyte
doświadczenie będzie wiedział, na co dokładnie położyć nacisk w konkretnym
stanie faktycznym, aby ów wniosek okazał się skuteczny. Oczywiste jest to, że w
Internecie znajdziemy nie jeden gotowy wniosek, pod który należy podstawić
jedynie dane personalne. Aczkolwiek wydaje się, że szanse powodzenia wniosku
sporządzonych na uprzednio przygotowanych, darmowych wzorcach są niezwykle
niskie. Bardzo często bowiem można spotkać stare wzory pism, kiedy jeszcze dozór
mógł być stosowany, przy karze pozbawienia wolności nieprzekraczającej roku.
Dziś możemy składać wniosek, gdy wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia
wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy. To tylko przykład, że
warto skorzystać z wiedzy profesjonalistów, którzy na co dzień sporządzają tego
rodzaju wniosku do Sądów położonych w różnych miejscach Polski.

Kontakt z Kancelarią

Jeżeli jesteś zainteresowany sporządzeniem wniosku na odbycie kary pozbawienia
wolności w systemie dozoru elektronicznego wraz z wnioskiem o wstrzymanie
wykonania kary skontaktuj z naszą Kancelarią. Fachowo udzielamy pomocy prawnej
nie tylko na etapie postępowania przygotowawczego, bądź sądowego, ale również na
etapie postępowania wykonawczego.

Definicja oddłużania

Jak wskazuje słownik języka polskiego oddłużanie oznacza
zredukowanie albo częściową lub całkowitą
spłatę ciążących na kimś długów. Wiadomo czym jest spłata zadłużenia,
warto przyjrzeć się w jaki sposób można redukować swoje zadłużenie. Przede
wszystkim należy zadbać o powiększanie swoich dochodów oraz
pomniejszanie wydatków. Powyższa zasada wydaje się być prosta, choć
wiadomo że w dobie szalejącej inflacji ciężko ją uskuteczniać w praktyce. Firmy
pożyczkowe i banki poprzez reklamy zachęcają na każdym kroku do wzięcia
pożyczek. Dlatego w pierwszej kolejności powinniśmy odpowiedzieć sobie na
pytanie, czy dany kredyt jest nam w ogóle potrzebny. Jeżeli chcemy podjąć walkę
z posiadanym zadłużeniem to pamiętajmy o tym, by nie zaciągać nowych
zobowiązań.

Co zrobić gdy wpadliśmy w długi, z którymi nie możemy sobie poradzić?

Przede wszystkim nie możemy udawać, że nic się nie dzieje. Stwarzanie pozorów,
że wszystko jest w porządku w sytuacji gdy dzwonią do nas różni wierzyciele to
droga donikąd. Skonfrontujmy się z naszym stanem zadłużenia, wyjdźmy z prośbą o
pomoc, udajmy się specjalistów z zakresów oddłużania, nie chowajmy głowy w
piasek. Pamiętajmy, że na rynku usług prawniczych są osoby, które doskonale
wiedzą jak radzić sobie z takimi problemami i robią to w sposób skuteczny.

Ustalenie wierzycieli

Zanim udamy się na wizytę do kancelarii prawnej, która niesie
pomoc zadłużonym dokładnie ustalmy swoją sytuację faktyczną, w
której się znaleźliśmy. Inaczej mówiąc dokonajmy analizy swojej sytuacji
finansowej. Ponadto policzmy ile umów pożyczek zawieraliśmy, zwróćmy
uwagę, czy dokonywaliśmy przedłużeń terminów spłaty, bądź refinansowań.
Następnie sprawdźmy, czy nie doszło do cesji wierzytelności na rzecz innych
podmiotów. Nierzadko dłużnicy są zaskoczeni, kiedy otrzymują pismo od nieznanej
im firmy, iż mają dokonywać wpłat z tytułu umowy pożyczki, chociaż nigdy nie
mieli do czynienia z adresatem korespondencji. Jeżeli spłaciliśmy umowy pożyczek
przed terminem sprawdźmy, czy nie możemy wystąpić do kredytodawcy z roszczeniem o
zwrot należnych nam środków. Być może naszym dłużnikiem jest pożyczkodawca.

Sprawdźmy saldo zadłużenia

Jeżeli zbierzemy już całą dokumentację pożyczkową warto
przeanalizować jakie kwoty otrzymaliśmy od kredytodawców, a ile zobowiązaliśmy
się płacić. To ile zobowiązaliśmy się zwrócić pożyczkodawcy wynika z pozycji
nazwanej całkowitą kwotą do zapłaty. Nierzadko całkowita kwota
do spłaty jest dwukrotnie wyższa od otrzymanej kwoty kapitału pożyczki. Dla
przykładu jeżeli otrzymaliśmy kwotę 9 000,00 zł, natomiast całkowita kwota do
zapłaty wynosi 21 880 zł, oznacza to że zysk pożyczkodawcy z tytułu umowy
kredytu jest rażąco wysoki, a parametry umowy pożyczki skrajnie niekorzystne dla
konsumenta. Bardzo często konsumenci nie patrzą na parametry pożyczki w chwili
zawierania umów. To bardzo duży błąd! Czytajmy wszystkie postanowienia
umowy przed zaciągnięciem zobowiązania. Gdy zaciągnęliśmy już
zobowiązanie zastanówmy się, czy dług w wysokości wskazanej przez wierzyciela
faktycznie istnieje i czy jest należny.

Dlaczego to takie ważne?

Otóż, w uprzednio przygotowanych wzorach umownych pożyczkodawcy narzucają
dodatkowe opłaty, które noszą różne nazwy. Najczęściej jest to prowizja, opłata
przygotowawcza, opłata administracyjna, czy opłata operacyjna. Choć opłaty te
mają różne nazwy, ich cel jest taki sam. Postanowienia te mają za zadanie
wygenerować dodatkowy zarobek dla pożyczkodawcy poza odsetkami,
które wynikają z przepisów ustawy. To one bardzo często prowadzą do nadmiernego
zadłużenia. Dlatego jeżeli jesteśmy już zmuszeni do zawarcia umowy kredytu
konsumenckiego sprawdzajmy dokładnie jakie dodatkowe opłaty będą wiązały się z
udzieleniem pożyczki. Jeżeli opłaty te są rażąco wysokie i godzą w sposób rażący
w interes konsumenta w sporze z wierzycielem istnieje możliwość, aby
postanowienia dotyczące kosztów pozaodsetkowych uznać za niewiążące
strony. Sąd posiada uprawnienie, by potraktować zastrzeżone i
zaakceptowane przez nas na etapie zawierania umowy dodatkowe opłaty za sprzeczne
z prawem. Innymi słowy, Sąd jest władny, by uznać postanowienia narzucające
różnego opłaty za niezastrzeżone od samego początku i w ten sposób zredukować
nasz dług. Dlatego tak ważne jest odbieranie korespondencji, która
przychodzi do nas z Sądów.

Zweryfikujemy na jakim etapie znajdują się nasze sprawy

Z punktu widzenia szeroko pojętego oddłużania istotne znaczenia ma fakt, na
jakim etapie są nasze sprawy. Warto odpowiedzieć na pytanie czy nasze
długi są już wymagalne, czy dopiero dochodzimy do wniosku, że w
przyszłym miesiącu nie będzie mnie stać na płatność raty. Powyższe czynności są
konieczne, by ustalić plan spłat wierzycieli. Jeżeli
zawieraliśmy zobowiązania długoterminowe ustalmy, czy otrzymaliśmy już wezwania
do zapłaty, które zazwyczaj poprzedzają wypowiedzenie umowy pożyczki. Inaczej
będzie wyglądać sytuacja gdy otrzymaliśmy już nakaz zapłaty z Sądu, bądź
zobowiązanie do złożenia odpowiedzi na pozew. Pamiętajmy, aby podejmować
wszelkie kroki w przewidzianym przez prawo terminie.
Najczęściej od momentu odebrania korespondencji z Sądu mamy dwa
tygodnie na wniesienie sprzeciwu, bądź przedstawienie naszego stanowiska w
formie pisma procesowego. To jest ostatni dobry moment, by skonsultować się z
prawnikiem i ustalić kompleksowy sposób zadziałania w naszej sprawie. Brak
podjęcia działań na tym etapie, może rodzić dla nas negatywne konsekwencje, a
skutki tych zaniechań mogą stać się nie do przywrócenia.

Kiedy prowadzić negocjacje?

Należy wskazać, że nie każdy wierzyciel chce prowadzić rozmowy kiedy pojawia się
zaległość po naszej stronie. Zazwyczaj działalność wierzycieli skupia się na
agresywnej windykacji, której celem jest psychiczne zastraszenie
dłużników. Pamiętajmy, by się nie przejmować. Mimo naszych chęci do
zmniejszenia raty, bądź zapłaty w późniejszym terminie kredytodawcy bywają
bezwzględni i nie chcą słyszeć o żadnych rozmowach ugodowych. Często z ich ust
pada słowo „komornik”, jednak należy mieć na uwadze, że do czasy by nasz
rachunek bankowy został zablokowany mamy sporo czasu, aby podjąć odpowiednie
działania. Przede wszystkim do prowadzenia egzekucji wierzycielowi
potrzebny jest tytuł wykonawczy, czyli mówiąc potocznie prawomocny
wyrok. Jeżeli nie masz ochoty na rozmowy z windykatorem nie odbieraj od niego
telefonu. Nie w każdej sprawie zawieranie ugody z wierzycielem ma sens.
Decyzję o tym, czy w konkretnej sprawie zawrzeć umowę ugody
warto skonsultować z doświadczonym adwokatem, bądź radcą
prawnym. Wierzyciele potrafią w ugodzie doliczać dodatkowe opłaty, bądź
wskazywać nasze zadłużenie w wysokości wyższej niż istnieje w rzeczywistości. W
niektórych sytuacjach jedyną służą sytuacją jest czekanie na Sąd, który również
może orzec o redukcji naszego zadłużenia.

Co zrobić gdy wierzyciel wniósł pozew do Sądu?

Przede wszystkim należy podjąć obronę procesową, ustosunkować
się do twierdzeń zawartych w pozwie, sformułować nasze żądania i wnioski. Warto
fachowym okiem dokonać analizy dokumentacji pożyczkowej, mając na uwadze
okoliczność, czy dochodzona przez powoda wierzytelność jest zasadna i
udowodniona. Ponadto, gdy pozew wytoczył podmiot nie będący pierwotnym
wierzycielem należy dokładnie prześledzić proces nabycia wierzytelności oraz
zwrócić uwagę, czy umowa cesji została zawarta w sposób ważny i skuteczny. W
pismach procesowych warto sformułować zarzuty dotyczące niewykazania roszczenia
co do zasady oraz co do wysokości. Jeżeli nasze twierdzenia są zasadne, Sąd
oddali powództwo w całości. Z naszego doświadczenia wynika, że sprawy o zapłatę
wynikające z tzw. chwilówek są do wygrania, jeżeli nie w całości to w części.
Niezależnie od wyniku sprawy, czas w którym Sąd będzie rozpoznawał sprawę będzie
umożliwiał nam gromadzenie kapitału w razie ewentualnego niepowodzenia.
Pamiętaj, że zanim orzeczenie Sądu nie będzie prawomocne, wierzyciel nie będzie
mógł rozpocząć egzekucji.

Jak się oddłużyć gdy posiadamy zajęcia komornicze?

W przypadku gdy znalazłeś się w ogromnej spirali zadłużenia, miej na uwadze
fakt, że ma sytuacji bez wyjścia. Jeżeli jest już zbyt późno na prowadzenie
rozmów z wierzycielem, bądź obronę procesową, z uwagi na toczącą się przeciwko
nam egzekucje pamiętajmy, że istnieje dla konsumentów możliwość
ogłoszenia upadłości. Warto zaznaczyć, że upadłość nie zawsze
sprawi że wszystkie nasze długi zostaną od razu umorzone. Postępowanie
upadłościowe to z reguły proces długotrwały, który trwa nawet kilka lat. Z
chwilą ogłoszenia upadłości, upadły traci prawa do zarządzania swoim majątkiem,
który stanie masą upadłości. Jeżeli posiadamy nieruchomości,
samochody, drogie ruchomości to posiadane przez nas rzeczy ruchome i nieruchome
zapewne zostaną spieniężone na pokrycie długów. Co więcej,
warto pamiętać, że nie wszystkie rodzaje należności podlegają umorzeniu. Na
przykład zadłużenie wynikające z alimentów, czy rent nie zostanie nigdy
umorzone, pomimo uwzględnienia naszego wniosku o upadłość. Należy zaznaczyć, że
upadły po ogłoszeniu upadłości nie będzie mógł zawierać umów,
które zwiększają zadłużenie i uniemożliwiają zaspokojenie roszczeń wierzycieli.
Przede wszystkim upadły nie będzie mógł zaciągać nowych pożyczek w
chwilówkach, czy bankach.