Alimenty na żonę – ile wynoszą?

pojęcia i definicje, rozwód

W obliczu rozpadu małżeństwa jednym z istotnych zagadnień, które wymagają rozstrzygnięcia, jest kwestia alimentów na rzecz byłej żony lub męża. Świadczenia alimentacyjne są formą wsparcia finansowego. Mają na celu zapewnienie odpowiednich warunków finansowych stronie, która po rozwodzie znajdzie się w gorszej sytuacji materialnej. W Polsce obowiązek alimentacyjny wobec byłego małżonka jest ściśle regulowany prawem. Jego wysokość zależy od szeregu czynników – w tym od możliwości zarobkowych i sytuacji życiowej płacącego, jak i potrzeb osoby ubiegającej się o alimenty.

Alimenty na żonę – kiedy się należą?

Przede wszystkim należy wiedzieć, iż alimenty na małżonka są regulowane przez kodeks rodzinny i opiekuńczy (tzw. krio). W ar. 60 § 1 tego aktu prawnego, można przeczytać, iż:

Małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

Oznacza to, iż alimenty może wypłacać małżonek niewinny, winny lub współwinny. Kluczowym elementem w procesie ustalania ich jest ocena usprawiedliwionych potrzeb małżonka. Jeżeli rozwód pociąga go do stanu niedostatku, wtedy właśnie może obciążyć współmałżonka świadczeniem alimentacyjnym. Ponadto obowiązek alimentacyjny nałożony na małżonka niewinnego rozpadu małżeństwa wygasa po 5 latach.

Alimenty od małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia

W przypadku orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków drugi małżonek ma prawo ubiegać się o alimenty, nawet gdy sytuacja życiowa tego nie wymaga. Jednakże muszą one dotyczyć usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego.

Należy przy tym pamiętać, że potrzeby małżonka nie ograniczają się wyłącznie do minimalnych wymogów życiowych. Mogą także obejmować utrzymanie standardu życia zbliżonego do tego, który był dostępny w trakcie trwania małżeństwa. W tym kontekście sąd bierze pod uwagę nie tylko bieżące potrzeby, ale również długoterminowe perspektywy obu stron.

Od czego zależy wysokość alimentów na żonę?

Alimenty dla żony są ustalane indywidualnie w każdym przypadku i zależą od wielu czynników. W Polsce prawo nakłada obowiązek alimentacyjny na byłego małżonka w celu zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego osobie, która po rozwodzie może znaleźć się w gorszej sytuacji materialnej. Kluczowymi aspektami, jakie są brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości alimentów, są poniższe kwestie.

  • Potrzeby żony lub męża – rozpatrywane są zarówno bieżące potrzeby życiowe, jak i długoterminowe wymagania, które mogą obejmować koszty utrzymania, leczenia, edukacji oraz innych istotnych aspektów codziennego życia.
  • Możliwości finansowe i majątkowe zobowiązanego – wysokość alimentów zależy od dochodów, majątku i innych zobowiązań finansowych byłego małżonka. Ważne jest, aby ona była adekwatna do jego realnych możliwości.
  • Standard życia podczas małżeństwa – sąd często bierze pod uwagę, jaki poziom życia był utrzymywany w trakcie trwania małżeństwa. Stoi za tym taka idea, by alimenty pomogły w utrzymaniu podobnego standardu po rozwodzie.
  • Zdolność do pracy i zarobków żony lub męża – alimenty na żonę, która nie pracuje, mogą być wyższe, niż w przypadku gdy jest ona zdolna do podjęcia zatrudnienia i może osiągać własne dochody.
  • Zmiany w sytuacji życiowej – alimenty na byłą żonę mogą być dostosowywane do istotnych zmian w sytuacji życiowej – zarówno płacącego, jak i otrzymującego. Na przykład zmiana pracy, choroba lub inne znaczące wydarzenia mogą być podstawą do ponownego przeliczenia kwoty alimentów.

Jakie są minimalne alimenty na małżonka?

Alimenty na współmałżonka nie mają jednej, stałej, określonej kwoty. Zostaje ona zasądzona indywidualnie, tylko i wyłącznie na podstawie sytuacji życiowej współmałżonków, o których wspomnieliśmy wyżej.

Jeśli zastanawiasz się, jaka wysokość alimentów Ci się należy, możesz skontaktować się z Kancelarią Adwokacką Szantar Uznańska Porwisiak. Nasi wykwalifikowani eksperci pomogą Ci ustalić, jakiej kwoty możesz żądać od współmałżonka.

Czy dożywotnie alimenty na żonę są możliwe?

Sąd może zarządzić dożywotnie alimenty, kiedy wysuwane jest takie żądanie małżonka niewinnego od małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia. Sąd zawsze bada okoliczności sprawy i decyduje o zasadności przyznania alimentów na nieokreślony czas.

Znaczenie w tym przypadku mają wyjątkowe okoliczności. Mogą obejmować one między innymi stan zdrowia żony, jej wiek, brak możliwości znalezienia zatrudnienia, długoletnią zależność finansową od małżonka w trakcie trwania małżeństwa lub inne specyficzne sytuacje, które utrudniają jej samodzielne utrzymanie się po rozwodzie.

Warto także wiedzieć, iż można starać się o alimenty nawet i 5 lat po orzeczeniu rozwodu. Jednakże w przypadku, kiedy rozwód nastąpił z winy jednego lub obojga współmałżonków, nie ma ograniczenia czasowego na podjęcie takich działań.

Alimenty na żonę a zawarcie nowego związku małżeńskiego

W życiu zdarzają się różne sytuacje. Po rozwodzie każda ze stron ma prawo rozpocząć nowe życie i związek małżeński. Jak jednak wygląda w takim przypadku kwestia alimentów? Otóż zostało to określone w art. 60. § 3. kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania małżonkowi rozwiedzionemu wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.

Jak uzyskać alimenty od byłego małżonka?

W tym przypadku konieczne jest złożenie wniosku o ustalenie obowiązku alimentacyjnego lub zawarcie postanowień dotyczących płacenia alimentów bezpośrednio w pozwie rozwodowym. To podejście pozwala na formalne ustalenie wymogu płacenia alimentów już w trakcie procesu rozwodowego, zapewniając jasność i prawną ochronę dla obu stron.

Istnieje również możliwość ustalenia wysokości alimentów w trakcie mediacji podejmowanych przed rozwodem. Mediacja jest formą rozwiązywania sporów, gdzie obie strony, wspierane przez mediatora, mogą wspólnie negocjować warunki alimentacji w sposób bardziej elastyczny i dostosowany do indywidualnych potrzeb oraz możliwości finansowych. Porozumienie uzyskane w trakcie mediacji może być następnie przedłożone sądowi do zatwierdzenia, co nadaje mu moc prawną.

Alimenty na żonę w trakcie trwania małżeństwa

Możliwe jest uzyskanie świadczenia alimentacyjnego także podczas trwania związku małżeńskiego. W art. 28 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego widnieje zapis, iż w sytuacji, gdy jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka.

Jeśli pragniesz dowiedzieć się, czy Twoja sytuacja życiowa pozwala na żądanie alimentów od współmałżonka, możesz skorzystać z pomocy Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak. Nasi adwokaci podejdą do Twojej sprawy w sposób indywidualny.

FAQ:

  • Czy alimenty na żonę mogą być wypłacane przez małżonka uznawanego za niewinnego rozkładu pożycia?

Tak, alimenty mogą być wypłacane przez małżonka niewinnego, winnego lub współwinnego rozkładu pożycia. Kluczowym elementem decydującym o obowiązku alimentacyjnym jest ocena usprawiedliwionych potrzeb małżonka, który w wyniku rozwodu znalazł się np. w stanie niedostatku.

  • Ile wynoszą alimenty na żonę i jakie czynniki są brane pod uwagę przy ustalaniu ich wysokości?

Nie ma tutaj jednej określonej kwoty. W ustalaniu wysokości alimentów na żonę brane są pod uwagę potrzeby żony (zarówno bieżące, jak i długoterminowe), możliwości finansowe i majątkowe zobowiązanego, standard życia podczas małżeństwa, zdolność do pracy i zarobków żony oraz ewentualne zmiany w sytuacji życiowej obu stron.

  • Czy zawarcie nowego związku małżeńskiego przez żonę wpływa na świadczenie alimentacyjne byłego małżonka?

Świadczenie alimentacyjne wygasa w przypadku wejścia żony w nowe małżeństwo. Jednakże, kiedy zobowiązanym do płacenia alimentów jest małżonek rozwiedziony nieuznany za winnego rozpadu małżeństwa, obowiązek ten wygasa po upływie 5 lat od uprawomocnienia rozwodu. Sąd jednak ze względu na wyjątkowe okoliczności ma prawo przedłużyć ten termin.

Jak wygląda mediacja przy rozwodzie?

pojęcia i definicje, rozwód

Mediacja może być realizowana przez adwokata z udziałem małżonków. Ma miejsce zwykle przed wytoczeniem powództwa o rozwód. Jej zadanie to uzgodnienie wszystkich albo większości szczegółów dotyczących rozwodu. Najlepiej, by adwokat prowadzący mediację miał jednocześnie uprawnienia mediatora. W ten sposób posługuje się on odpowiednią wiedzą, jest przygotowany na różne trudne sytuacje oraz zna skuteczne narzędzia mediacyjne.

Czym jest mediacja przed rozwodem?

Mediacja to czas, w którym adwokat pomaga małżonkom znaleźć rozwiązania akceptowalne dla nich obojga. W sprawach dotyczących rozwodu adwokat wspiera strony w negocjacjach na różne tematy.

Wniosek o mediację mogą złożyć współmałżonkowie. Oznacza to, że decyzja o skorzystaniu z niej może być podjęta bezpośrednio przez nich. Warto również zauważyć, że do postępowania mediacyjnego niekiedy kieruje sąd – jednakże tutaj konieczna będzie zgoda obu stron na jego przeprowadzenie.

W Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak uprawnienia mediatora ma adw. Daria Szantar. Ponadto pozostali adwokaci również zajmują się prowadzeniem mediacji, ponieważ wyróżnia ich odpowiednie doświadczenie i praktyka w sprawach rozwodowych.

Rodzaje mediacji rozwodowych

Istnieją różne rodzaje mediacji rozwodowych, które są dostosowane do specyficznych potrzeb i sytuacji małżonków stojących w obliczu rozwodu. Każda z nich może być stosowana w zależności od okoliczności i preferencji stron.

  • Mediacja sądowa – to właśnie w tym przypadku mediacje są prowadzone na podstawie postanowienia sądu, jednakże za zgodą małżonków. Co ciekawe, wniosek o przeprowadzenie mediacji może złożyć także każda ze stron w procesie rozwodowym.
  • Mediacja pozasądowa (nazywana także prywatną) – strony dobrowolnie decydują się na mediację i samodzielnie wybierają mediatora.
  • Mediacja rozwodowa sensu stricto – ta forma mediacji skupia się wyłącznie na kwestiach związanych bezpośrednio z rozwodem. Dlatego też podczas ich trwania strony uzgadniają wiele istotnych kwestii.
  • Mediacja pojednawcza – polega na odbudowaniu komunikacji między stronami i znalezieniu porozumienia, które może prowadzić do pojednania. Ponadto często pomaga w zachowaniu dobrych relacji między małżonkami, co jest szczególnie ważne, jeśli mają oni dzieci.

 

Mediacje rodzinne – przykłady spraw, jakich mogą dotyczyć

Przeprowadzenie mediacji w sprawach rodzinnych to częsta praktyka. Jednym z głównych obszarów, jakich dotyczą, jest kwestia sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej. Strony mogą poszukiwać porozumienia w zakresie decydowania o ważnych aspektach życia dziecka, takich jak edukacja, zdrowie czy utrzymanie z nim kontaktu lub częstotliwość widzenia się z rodzicem. Mediacja pozwala na wspólne ustalenie zasad i metod wychowawczych, co jest szczególnie ważne po rozstaniu.

Kwestia alimentów na dziecko to również częsty temat mediacji rodzinnych. Adwokat może pomóc rodzicom w negocjacjach dotyczących wysokości alimentów, sposobu ich wypłacania oraz ewentualnych zmian w przyszłości.

Mediacje rozwodowe – przykłady innych kwestii, jakie mogą poruszać

Mediacje dotyczą też często spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu. Strony niekiedy chcą negocjować warunki podziału wspólnego majątku nabytego w trakcie trwania małżeństwa. W grę wchodzi kwestia nie tylko nieruchomości jak domy czy mieszkania, ale także innych wartościowych aktywów, takich jak pojazdy, inwestycje finansowe, konta bankowe czy przedmioty o wartości sentymentalnej.

Kolejnym istotnym tematem mediacji rozwodowych są alimenty na małżonka. Dają one możliwość negocjacji wysokości, formy i czasu trwania płatności tego typu. Jest to szczególnie ważne w sytuacjach, gdy jeden z małżonków był zależny finansowo od drugiego lub kiedy rozwód może mieć znaczący wpływ na jego sytuację ekonomiczną i życiową.

Dlaczego warto wybrać mediacje przed rozwodem?

Rozwód nie musi wiązać się z wieloletnią batalią sądową, ogromnym stresem i dezorganizacją życia. Mediacje mogą sprzyjać ugodowemu załatwieniu sprawy. Niekiedy pozwalają na kontrolowanie emocji i wypracowanie uzgodnionych wspólnie rozwiązań. Warto rozważyć skorzystanie z nich, zwłaszcza ze względu na dobro wspólnych małoletnich dzieci. Normalny kontakt ze współmałżonkiem, czyli z drugim rodzicem, niewątpliwie wpływa na dobrostan potomstwa.

Mediacja oferuje wiele korzyści, takich jak:

  • oszczędność czasu i kosztów – jeśli stanowiska małżonków są zgodne, sąd zdecydowanie szybciej przeprowadzi rozwód; kosztuje on też wtedy znacznie mniej,
  • kontrola nad rozwiązaniem – wyrok rozwodowy niekoniecznie może spełniać oczekiwania obu stron; przy mediacji małżonkowie mają większy wpływ na ostateczne rozstrzygnięcie,
  • redukcja niepotrzebnego stresu – mediacja jest mniej konfrontacyjna niż tradycyjny proces sądowy; dzięki temu można ugodowo załatwić istotne kwestie dotyczące rozwodu, a wstępne ustalenia zapadają w zaciszu kancelarii adwokackiej, a nie na sali sądowej, przy innych osobach.

Jak prowadzimy mediacje rozwodowe?

Adwokaci z Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak specjalizują się w prawie rozwodowym i w zakresie prowadzenia mediacji. Oferujemy wsparcie na każdym etapie postępowania sądowego.

Z nami otrzymasz:

  • profesjonalne doradztwo,
  • wsparcie emocjonalne,
  • kompleksową obsługę, która dotyczy nie tylko etapu mediacji, ale również reprezentacji w sprawie o rozwód i o podział majątku.

Kiedy przeprowadzenie mediacji nie jest odpowiednie?

Z założenia mediacja jest możliwa, kiedy wolę porozumienia deklarują obie strony. Zatem jeśli jedna ze stron kategorycznie odmawia jakichkolwiek rozmów, należy zrezygnować z mediacji i skorzystać z drogi procesowej w sprawie o rozwód.

Inny przypadek, kiedy nie warto korzystać z mediacji, to przemoc domowa. W takiej sytuacji mediacja z udziałem przemocowego partnera stanowiłaby tylko dodatkowe obciążenie dla małżonka narażonego na przemoc.

Mediacje rozwodowe – jak się przygotować?

Odpowiednie przygotowanie ma tutaj kluczowe znaczenie. Na początku należy poznać swoje prawa i możliwości oraz ustalić cele mediacji. Nasi adwokaci chętnie pomogą w tej kwestii. Ważne jest więc określenie, czego dokładnie oczekuje się od mediacji i co realnie można osiągnąć. Na tym etapie zwykle następuje także zebranie odpowiedniej dokumentacji, która pozwala przygotować się do procesu rozwodowego w sądzie.

Ile trwają mediacje rozwodowe?

Postępowanie mediacyjne udziałem adwokata trwa tak długo, jak życzą tego sobie małżonkowie. Z kolei mediacja sądowa nie powinna trwać dłużej niż 3 miesiące. Jednakże na zgodny wniosek stron czas ten może zostać wydłużony – jeśli sąd stwierdzi, iż doprowadzi to do wypracowania ugody mediacyjnej między małżonkami.

Ugoda mediacyjna – wzór

Ugoda mediacyjna to dokument, który jest wynikiem postępowania mediacyjnego i zawiera porozumienie osiągnięte przez strony za pomocą mediatora rozwodowego. Ważnym aspektem jest to, że po potwierdzeniu jej przez sąd, uzyskuje moc prawną ugody zawartej przed sądem. Oznacza to, że staje się ona dokumentem prawnie wiążącym, takim samym jak umowa zawarta w wyniku formalnego postępowania sądowego.

Wzór ugody mediacyjnej przekaże Ci adwokat, który zajmuje się Twoją sprawą.

Jakie są kroki po udanej mediacji?

Po udanym postępowaniu mediacyjnym efekty działań powinny być przeniesione do procesu rozwodowego. Możliwe jest tu sporządzenie pisemnego porozumienia, które następnie zostanie przedstawione w sądzie. Dotyczy to zwłaszcza władzy rodzicielskiej i kontaktów ze wspólnymi małoletnimi dziećmi.

Rozwód przez mediatora oferuje możliwość ugodowego rozwiązania konfliktu, minimalizując przy tym stres i koszty. Kancelaria Adwokacka Szantar Uznańska Porwisiak jest gotowa wesprzeć Cię w tym procesie. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak możemy Ci pomóc.

Koszty mediacji

Koszty mediacji z udziałem adwokata są określone w umowie między adwokatem a małżonkiem lub małżonkami. Natomiast koszty mediacji, która została zarządzona przez sąd,_są wliczane do kosztów procesu i to strony są zobowiązane do ich uregulowania. Jednakże samo wynagrodzenie mediatora oraz wszelkie poniesione przez niego z tego powodu wydatki są regulowane przez Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 20 czerwca 2016 r. w sprawie wysokości wynagrodzenia i podlegających zwrotom wydatków mediatora w postępowaniu cywilnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 921). Podstawę prawną w tym przypadku stanowi Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (j. t. Dz. U. z 2023 r., poz. 1550; ost. zm. Dz. U, z 2023 r., poz. 1860).

FAQ:

  • Czym są mediacje rozwodowe?

Mediacje rozwodowe to czas, w którym adwokat, często również o uprawnieniach mediatora, wspiera małżonków w negocjacjach, aby wspólnie znaleźli akceptowalne dla obu stron rozwiązania dotyczące ich rozwodu. Innym rodzajem mediacji są mediacje sądowe, realizowane w toku sprawy o rozwód._

  • Jakie są korzyści z wyboru mediacji przed procesem rozwodowym?

Obejmują one np. oszczędność czasu i kosztów, większą kontrolę nad rozwiązaniem oraz redukcję niepotrzebnego stresu. Mediacja jest mniej konfrontacyjna niż tradycyjny proces sądowy, co sprzyja ugodowemu rozwiązaniu sprawy.

  • Kiedy mediacja rozwodowa może nie być odpowiednim rozwiązaniem?

Mediacja rozwodowa może nie być odpowiednim rozwiązaniem, gdy jedna ze stron kategorycznie odmawia jakichkolwiek rozmów lub w przypadkach przemocy domowej.

Umowa pożyczki a umowa kredytu konsumenckiego – porównanie

Umowa pożyczki a umowa kredytu konsumenckiego – porównanie

pojęcia i definicje

Czym jest umowa pożyczki?

Aby odpowiedzieć na to pytanie należy zajrzeć do kodeksu cywilnego, a mówiąc
dokładniej do treści art. 720 § 1 i 2 k.c. Przez umowę pożyczki dający
pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość
pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a
biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę
samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Gdy nie dojdzie do
zastrzeżenia obowiązku zwrotu środków, wówczas nie będziemy mieć do czynienia z
umową pożyczki.

Charakterystyka umowy pożyczki

Umowa pożyczki jest umową konsensualną i dwustronnie
zobowiązującą. Jej istota sprowadza się do korzystania z określonego
przedmiotu przez określony czas. Strony umowy mogą w dowolny sposób
określić termin jej trwania. Przedmiotem tej umowy mogą być wszelkie
rzeczy ruchome oznaczone co do gatunku oraz pieniądze. Stronami tej umowy mogą
być przedsiębiorcy, bądź konsumenci. Dla jej ważności nie jest konieczna
szczególna forma. Umowa pożyczki, której wartość przekracza 1000,00 zł powinna
być dla celów dowodowych zawarta w formie dokumentowej.

Czy umowa pożyczki jest zawsze umową odpłatną?

Z odpłatnością umowy pożyczki będziemy mieć do czynienia w sytuacji gdy dający
pożyczkę zastrzegł w umowie wynagrodzenie za korzystanie z kapitału będące
odsetkami, bądź gdy dający pożyczkę przewidział partycypację w zyskach drugiej
strony. Umowa pożyczki nie musi mieć charakteru odpłatnego. Gdy ma charakter
nieodpłatny zbliża się swych charakterem do użyczenia.

Prawa i obowiązki stron umowy pożyczki

Dający pożyczkę ma obowiązek dokonać wszystkich czynności koniecznych do
przeniesienia na własność biorącego przedmiotu pożyczki. Kodeks nie
określa czasu, w którym ma dojść do wydania przedmiotu umowy. Należy przyjąć, że
wydanie przedmiotu powinno mieć miejsce niezwłocznie po wezwaniu dającego
pożyczkę. Pożyczkodawca może odstąpić od umowy i odmówić wydania rzeczy, jeżeli
zwrot wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony. Pożyczkodawca
nie może odstąpić, jeżeli w chwili zawarcia umowy wiedział o złym stanie
majątkowym drugiej strony, lub z łatwością mógł się o tym dowiedzieć.
Głównym obowiązkiem pożyczkobiorcy jest natomiast zwrot
określonej ilości pieniędzy bądź rzeczy oznaczonych co do gatunku.
Jeżeli przedmiotem pożyczki są pieniądze, zwrócić należy sumę
nominalną.

Terminy przedawnienia i zwrotu

Roszczenie biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu pożyczki
przedawnia się z upływem sześciu miesięcy od chwili, gdy
przedmiot miał być wydany. Warto wskazać, że w razie upadłości jednej ze
stron umowy pożyczki, umowa pożyczki wygasa, gdy przedmiot pożyczki nie został
jeszcze wydany. Jeżeli termin zwrotu pożyczki nie jest oznaczony,
dłużnik obowiązany jest zwrócić pożyczkę w ciągu sześciu tygodni po
wypowiedzeniu przez dającego pożyczkę. Termin przedawnienia o zwrot,
zgodnie z zasadami ogólnymi wynosi 6 lat, chyba że roszczenie jest związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej, to wówczas przedawnienie wynosi 3 lata.

Czym jest kredyt konsumencki?

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w
wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej
kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie
swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia
konsumentowi. Zgodnie z art. 3 ust. 2 u.k.k. kredytem konsumenckim
będzie też umowa o kredyt niezabezpieczony hipoteką, który jest przeznaczony na
remont domu albo lokalu mieszkalnego, w tym w wysokości większej niż 255 550 zł.

Jakie czynności prawne należy uznać za kredyt konsumencki?

Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności:

  • umowę pożyczki,
  • umowę kredytu w rozumieniu przepisów prawa bankowego,
  • umowę o odroczeniu konsumentowi terminu spełnienia świadczenia pieniężnego,
    jeżeli konsument jest zobowiązany do poniesienia jakichkolwiek kosztów
    związanych z odroczeniem spełnienia świadczenia,
  • umowę o kredyt, w której kredytodawca zaciąga zobowiązanie wobec osoby
    trzeciej, a konsument zobowiązuje się do zwrotu kredytodawcy spełnionego
    świadczenia,
  • umowę o kredyt odnawialny.

W jakim celu wprowadzono ustawę o kredycie konsumenckim?

Ustawodawca szczegółowo uregulował materię kredytu konsumenckiego, po to
by zabezpieczyć interesy słabszej strony stosunku umownego. Konsument w relacji
z bankiem, bądź firmą pożyczkową zyskał dodatkowe uprawnienia, których
nie dawała mu instytucja pożyczki. Konsument zyskał m.in. prawo do:
odstąpienia od umowy kredytu w ciągu 14 dni od jego zawarcia bez
podawania przyczyn takiego zachowania, informacji o kosztach kredytu,
wcześniejszej spłaty kredytu, a nawet domagania się
proporcjonalnego zwrotu naliczonych opłat stanowiących całkowity koszt
kredytu w przypadku gdy doszło do wcześniejszej spłaty.

Do jakich umów nie zastosujemy przepisów ustawy o kredycie konsumenckim?

Przepisów ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim nie zastosujemy
do:

  • umów dotyczących odroczenia terminu spełnienia świadczenia niepieniężnego,
    którego przedmiotem jest stałe lub sukcesywne świadczenie usług lub dostaw
    towarów tego samego rodzaju,
  • umów w których konsument nie jest zobowiązany do zapłaty oprocentowania oraz
    innych kosztów związanych z udzieleniem lub spłatą kredytu konsumenckiego;
  • umowy leasingu, jeżeli umowa nie przewiduje obowiązku nabycia przedmiotu
    umowy przez konsumenta;
  • umowy o świadczenie usług maklerskich,
  • umowy o kredyt będących wynikiem ugody sądowej oraz ugody będącej wynikiem
    postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
  • o kredyt udzielany wyłącznie pracownikom zatrudnionym u danego pracodawcy w
    ramach działalności dodatkowej, w której pracownik nie jest zobowiązany do
    zapłaty oprocentowania lub jest zobowiązany do zapłaty rzeczywistej rocznej
    stopy oprocentowania niższej od powszechnie stosowanych na rynku,
  • odwróconego kredytu hipotecznego.

Czy przepisy o kredycie konsumenckim stosujemy do umów pożyczek?

Jeżeli stronami umowy pożyczki jest przedsiębiorca, którego działalność
polega na udzielaniu kredytów, a drugą stroną jest konsument, wówczas
możemy stosować przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.
Wobec czego nie do wszystkich umów pożyczek będziemy stosowali ustawę o kredycie
konsumenckim.

Co odróżnia umowę kredytu konsumenckiego od umowy pożyczki?

Pożyczka może być udzielona przez dowolny podmiot. Nic nie stoi
na przeszkodzie by pożyczkodawcą była osoba bliska. Z kolei, umowę kredytu
konsumenckiego może udzielić wyłącznie profesjonalna instytucja
finansowa. Przedmiotem pożyczki nie muszą być
pieniądze. Pożyczka również nie musi być odpłata. Pożyczkobiorca nie ma
żadnych narzędzi by zweryfikować na co spożytkowaliśmy pożyczone środki.
Ponadto, kredyt konsumencki jest uregulowany w odrębnej ustawie, przez co
wydaje się być znacznie bardziej sformalizowany. Ustawodawca
nakłada różnego rodzaju obowiązki na kredytodawców m.in.
kredytodawca przed zawarciem umowy o kredyt konsumencki
jest zobowiązany do dokonania oceny zdolności kredytowej
konsumenta, czy też udzielenia konsumentowi wyjaśnień co do postanowień
umownych. W chwili zawarcia umowy kredytu oznaczony jest termin spłaty.
W umowie pożyczki termin zwrotu nie musi być określony, choć w
praktyce i tak jest on często wskazywany. W przypadku gdy nie wskazano daty, w
której ma nastąpić zwrot, dłużnik jest zobowiązany zwrócić pożyczkę w ciągu 6
tygodni po wypowiedzeniu przez pożyczkodawcę.

Co łączy umowę pożyczki i kredyt konsumencki?

Po zaciągnięciu zobowiązania po stronie pożyczkobiorcy oraz kredytobiorcy
powstaje dług, który należy spłacić. Wobec czego po stronie
otrzymującej kapitał pożyczki powstaje obowiązek jego
zwrotu. Najczęściej kredyt jak i pożyczka spłacane są w ratach przez
określony czas. Obydwie umowy mogą być odpłatne. W przypadku
tych dwóch umów mamy do czynienia z taką samą maksymalną wysokością
oprocentowania. W przypadku gdy nie dojdzie do zwrotu środków w
przewidzianym w umowie terminie, wówczas pożyczkodawca jak i kredytodawca mają
te same narządzenia, które służą wyegzekwowaniu należności. Kredytodawca i
pożyczkodawca może naliczać odsetki, wzywać do zapłaty, wypowiedzieć
umowę, wnosić przeciwko drugiej stronie pozew, a gdy nie dojdzie do zwrotu
środków mimo prawomocnego orzeczenia prowadzić egzekucję.

Podsumowanie porównania

Chociaż w znaczeniu potocznym umowa pożyczki jak i kredytu występują najczęściej
jako synonim, to między obiema umowami są zasadnicze różnice. Z punktu widzenia
osoby fizycznej, która zamierza pożyczyć pieniądze i godzi się na to by umowa
miała charakter odpłaty lepiej jest zawrzeć umowę kredytu konsumenckiego z uwagi
na daleko idącą ochronę jaką przewiduje ustawodawca. Warto pamiętać, by przed
podpisaniem takiej umowy zwrócić szczególną uwagę na wysokość kosztów
pozaodsetkowych, które zapewne przyjdzie nam zapłacić za skorzystanie z
pożyczonych środków.

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

Odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności

pojęcia i definicje

Kodeks karny wykonawczy przewiduje instytucję umożliwiającą
odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności. Stanowi ona odstępstwo od zasady
bezpośredniości wykonania kary. Odroczenie urzeczywistnia zasadę
humanitaryzmu, która ma na celu dobro człowieka, poszanowanie jego praw
i godności oraz oszczędzenie mu cierpień. Przyjrzyjmy się poniżej jak wyglądają
przesłanki, które umożliwiają nam skorzystać z tej instytucji.

Obligatoryjne odroczenie wykonania kary

W art. 150 k.k.w. uregulowano odroczenie wykonania kary, które ma charakter
obligatoryjny. W wypadku choroby psychicznej lub innej
ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary sąd jest
zobligowany do odroczenia jej wykonania do czasu ustania przeszkody. Brzmienie
art. 150 § 2 k.k.w. wskazuje, co należy uznać za ciężką chorobę. Chodzi o taki
stan skazanego, w którym umieszczenie go w zakładzie karnym może zagrażać życiu
lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo.

Jak dokonywać wykładni przesłanek umożliwiających skorzystanie z tej
instytucji?

Przede wszystkim przesłanki opisane w powyższej normie prawnej należy
interpretować wąsko. Jeżeli chodzi o chorobę psychiczną jak
wskazuje się w orzecznictwie powinna być wykazana specjalistyczną opinią
dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Za niewystarczające należy uznać
powołanie się wyłącznie na opinię sądowo-psychiatryczną wydaną w postępowaniu
przygotowawczym. Sąd w postępowaniu wykonawczym powinien pamiętać, że
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych psychiatrów powinno mieć miejsc
wyłącznie gdy pojawią się uzasadnione wątpliwości wymagające rozstrzygnięcia w
oparciu o wiedzę specjalną. Z kolei gdy mowa o ciężkiej chorobie należy
pamiętać, że chodzi o sytuacje, w których nie jest faktycznie możliwe
dalsze leczenie skazanego w warunkach więziennych. Do wniosku o
odroczenie wykonania kary należy zatem nie tylko przedstawić pełną dokumentacje
medyczną, ale również sformułować wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii
dwóch biegłych psychiatrów.

Fakultatywne odroczenie wykonania kary

W art. 151 k.k.w. ustawodawca przewidział fakultatywną możliwość odroczenia
wykonania kary pozbawienia wolności. Jakie okoliczności będą uzasadniać
rozstrzygnięcie sprawy w sposób korzystny dla skazanego? Przede wszystkim chodzi
o sytuacje, w których natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla
skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Należy wskazać, że jest
to przesłanka niezwykle uznaniowa. Sąd powinien ustalić jakie skutki w danym
stanie faktycznym spowoduje pobyt osadzonego w zakładzie karnym. Jeżeli Sąd
uzna, że skutki te są nie do zaakceptowania z punktu widzenia interesów
skazanego lub jego rodziny, wówczas powinien przychylić się do wniosku. Wobec
czego kluczowa jest argumentacja zawarta we wniosku potwierdzona odpowiednimi
dowodami. Sąd może kilkukrotnie odraczać wykonanie kary pozbawienia wolności,
jednak łączny okres odroczenia nie może przekroczyć roku licząc od daty
wydania pierwszego postanowienia.

W jakich innych przypadkach warto wnioskować o odroczenie?

Prawodawca przewiduje także możliwość skorzystania z tej instytucji w stosunku
do skazanej kobiety ciężarnej oraz osoby skazanej samotnie sprawującej
opiekę nad dzieckiem. Samotna opieka nad dzieckiem może dotyczyć
zarówno ojca, jak i matki dziecka. Sąd może odroczyć wykonanie kary na okres do
3 lat po urodzeniu dziecka.

Kolejną fakultatywną przesłanką odroczenia kary pozbawienia wolności jest
przekroczenie łącznej liczby miejsc w zakładach karnych lub aresztach
śledczych przez liczbę w nich osadzonych. Przesłanka ta nie dotyczy
osób, które dopuściły się przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej
użycia, recydywistów, a także skazanym za przestępstwa określone w art. 197–203
Kodeksu karnego popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych.

Jak powinien wyglądać wniosek o odroczenie wykonania kary?

Przede wszystkim powinien odpowiadać wymaganiom stawianym przez przepisy kodeksu
postępowania karnego dotyczącym pisma procesowego. Wnioskodawca powinien
oznaczyć Sąd, do którego kieruje wniosek, podać
sygnaturę sprawy, przedstawić swoje personalia wraz z adresem
zamieszkania, sformułować żądanie na jak długo żąda
się odroczenia wykonania kary, powołać wnioski dowodowe mające
znaczenie dla rozstrzygnięcia, sporządzić uzasadnienie sytuacji
faktycznej i życiowej w jakich się znalazł zaznaczając, że doszło do
spełnienia przesłanek umożliwiających Sąd wydanie postanowienia zgodnego z
treścią wniosku. Oczywiście należy pamiętać o wskazaniu daty
sporządzenia wniosku oraz wyraźnym podpisie zamieszczonym pod treścią
uzasadnienia. Do wniosku należy dołączyć dowód uiszczenia opłaty sądowej
od wniosku w wysokości 80 zł, a także dokumenty
potwierdzające wskazane w uzasadnieniu okoliczności. Przy redagowaniu pisma
można oczywiście korzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika w osobie
adwokata, bądź radcy prawnego, jednak nie jest to konieczne.

Jakie konkretnie okoliczności uzasadniają odroczenie?

W doktrynie prawa karnego wykonawczego przyjmuje się, że za okoliczność
spełniającą przesłankę zbyt ciężkich skutków należy uznać opiekę nad
bliskim członkiem rodziny, w sytuacji gdy inne bliskie osoby nie są w
stanie pomóc przy sprawowaniu opieki, bądź potrzebę wykonania pilnych
prac polowych w okresie żniw. Taką sytuacją może być również
dalsze kontynuowanie nauki w szkole, albo szczególne
zdarzenie losowe.

Czy wniosek o odroczenie wstrzymuje wykonanie kary?

Należy pamiętać, ze samo złożenie wniosku w przedmiocie odroczenia nie
wstrzymuje wykonania kary. Jeżeli skazany otrzymał wezwanie do
stawienia się w zakładzie karnym w celu odbycia kary należy pamiętać, aby wraz z
wnioskiem o odroczenie złożyć wniosek o wstrzymanie wykonania kary do czasu
rozpoznania wniosku o odroczenie kary. Wniosek o wstrzymanie wykonania kary
również wymaga uzasadnienia i przedstawienia argumentacji, że zachodzi
szczególnie uzasadniony przypadek, który przemawia na korzyść
skazanego.

Uwzględniając wniosek o odroczenie Sąd może zobowiązać skazanego do podjęcia
starań o znalezienie pracy zarobkowej, zgłaszania się do wskazanej jednostki
Policji w określonych odstępach czasu lub poddania się odpowiedniemu leczeniu
lub rehabilitacji, oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach
korekcyjno-edukacyjnych. We wniosku można dokładnie wskazać jakie obowiązki
chcemy by zostały nałożone przez Sąd.

Posiedzenie w przedmiocie odroczenia

Po złożeniu wniosku o odroczenie wykonania kary, Sąd powinien wyznaczyć
termin posiedzenia z odpowiednim wyprzedzeniem. Jeżeli sformułujemy we
wniosku o odroczenia wniosek o wstrzymanie wykonania kary, Sąd powinien go
rozpoznać przed terminem posiedzenia. W posiedzeniu w przedmiocie odroczenia ma
prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz jego obrońca, a także sądowy kurator
zawodowy lub dyrektor zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o wydanie
postanowienia. Warto pamiętać, że na postanowienie w przedmiocie odroczenia
przysługuje zażalenie.

Czy w trakcie postępowania warto korzystać z pomocy adwokata?

Udzielenie adwokatowi upoważnienia do reprezentowania interesów w postępowaniu
karnym wykonawczym będzie oznaczać, że nasz wniosek o odroczenie wykonania kary
zostanie sporządzony przez profesjonalistę, który stawi się z nami na terminie
posiedzenia w przedmiocie odroczenia wykonania kary, czy też posiedzenia
zażaleniowego. W praktyce wnioski o odroczenie wykonania kary połączone z
wnioskami o wstrzymanie wykonania kary zawierają szereg wniosków dowodowych, od
których uwzględnienia będzie zależeć sukces skazanego. Warto zatem skorzystać z
pomocy prawnej osób, które są biegłe w tego rodzaju sprawach i posiadają zdobyte
wcześniej doświadczenie.

system dozoru elektornicznego

Czym jest system dozoru elektronicznego?

pojęcia i definicje

Kodeks karny wykonawcza stwarza możliwość na odbycie kary pozbawienia wolności
w warunkach dozoru elektronicznego. Co to oznacza w praktyce? Skazany może
odbywać karę pozbawienia wolności poza murami zakładu karnego, będąc
jednocześnie pod kontrolą urządzeń elektronicznych.

Kiedy można odbyć karę pozbawienia wolności w warunkach dozoru
elektronicznego?

Przesłanki do skorzystania z tej instytucji określa art. 41la § 1 k.k.w.,
który wymaga łącznego spełnienia poniższych warunków:

  1. wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia wolności nieprzekraczającą
    jednego roku i 6 miesięcy, a nie zachodzą warunki przewidziane w art.
    64    § 2 Kodeksu karnego, a zatem te dotyczące recydywy
    wielokrotnej,
  2. jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary,
  3. skazany posiada określone miejsce stałego pobytu,
  4. osoby pełnoletnie zamieszkujące wspólnie ze skazanym wyraziły na to zgodę,
  5. odbywaniu kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie
    stoją na przeszkodzie warunki techniczne.

Jakich kar dotyczy dozór?

Wniosek ten możemy złożyć mając do czynienia zarówno z bezwzględną karą
pozbawienia wolności, czy też karą pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania, której wykonanie przez sąd następnie zostało
zarządzone. Sąd penitencjarny może udzielić zezwolenia na odbycie kary
pozbawienia wolności skazanemu który nie rozpoczął wykonywania kary w zakładzie
karnym, jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne
szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w
zakładzie karnym. Skazanemu, który rozpoczął wykonywanie kary pozbawienia
wolności można udzielić zezwolenia na odbycie w systemie dozoru elektronicznego
pozostałej części kary, jeżeli za udzieleniem zezwolenia przemawiają
dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

Co gdy osoba zamieszkująca wspólnie ze skazanym nie wyraziła zgody na dozór?

Jeżeli dorosła osoba zamieszkująca ze skazanym nie wyraziła zgody na
zastosowanie dozoru elektronicznego Sąd i tak może udzielić zezwolenia na
odbycie kary tym systemie, ale tylko w przypadku gdy wykonanie kary w sposób
oczywisty nie wiąże się z nadmiernymi trudnościami dla osoby i narusza jej
prywatność jedynie w nieznacznym stopniu. Osobie, która nie wyraziła zgody na
postanowienie sądu przysługuje zażalenie.

Właściwość Sądu

Sądem właściwym do wydawania rozstrzygnięć w przedmiocie dozoru elektronicznego
jest Sąd Penitencjarny w okręgu którego skazany przebywa. W
przypadku, gdy skazany odbywa już karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym,
posiedzenie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku odbywa się w tym miejscu. Gdy
skazany odbywa już karę w zakładzie karnym Sąd ma obowiązek przesłuchać
przedstawiciela administracji tego aby dowiedzieć się, czy udzielenie zezwolenia
jest w ogóle celowe.

Kto może złożyć wniosek o odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego?

Podmiotem uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem jest skazany lub jego obrońca,
prokurator, sądowy kurator zawodowego lub dyrektor zakładu karnego. Wniosek wraz
z uzasadnieniem składa się na piśmie. W odróżnieniu od wniosku o odroczenie
wykonania kary pozbawienia wolności, wniosek o udzielenie zezwolenia na odbycie
karty w systemie dozoru elektronicznego wolny jest od opłat.
Sąd penitencjarny powinien wydać postanowienie w terminie 30 dni od dnia wpływu
wniosku. We wniosku o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary
pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego warto sformułować również
wniosek o wstrzymanie wykonania orzeczonej kary. Ma to szczególne znaczenie
wówczas, gdy skazany otrzymał już wezwanie do stawienia się w zakładzie karnym
celem odbycia kary pozbawienia wolności.

Co warto zawrzeć we wniosku?

We wniosku należy sformułować propozycję harmonogramu, określającego ramy
czasowe każdego dnia w ciągu tygodnia, w których skazany byłby uprawniony do
oddalenia się z miejsca stałego pobytu. Dobrze jest wyjść również z propozycją
nałożenia przez Sąd na skazanego pewnych obowiązków np. podjęcia leczenia.
Jeżeli skazany odbywający karę pozbawienia wolności w systemie dozoru
elektronicznego nie będzie wykonywał nałożonych na niego obowiązków, zgoda
której udzielił Sąd w każdej chwili może zostać cofnięta. Jak wskazał Sąd
Apelacyjny Krakowie w postanowieniu z dnia 6 maja 2019 r. II AKzw 297/19,
przestrzeganie harmonogramu ustalonego przez sąd w porozumieniu ze skazanym
stanowi istotę odbywania kary w SDE, a odbieganie od niego pozbawia sensu
wykonywanie kary w tym systemie.

Co powinno się znaleźć w uzasadnieniu?

Ogromną wagę należy poświęcić prawidłowemu uzasadnieniu
wniosku. Od przedstawienia argumentacji w tej części pisma, zależeć
będzie powodzenie składanego wniosku o dozór. Na okoliczność spełnienia
przesłanek wynikających z art. 41la k.k.w. należy przedstawić odpowiednie
dokumenty oraz oświadczenia. Same gołosłowne twierdzenia w tym przypadku nie
wystarczą. Warto pamiętać o tym by wskazać do kogo należy nieruchomość, gdzie
będzie odbywana kara, kto w niej mieszka, zaznaczyć, że wszystkie osoby w niej
zamieszkujące wyraziły zgodę na odbycie tam kary. Ponadto, należy zwrócić uwagę
Sądu na to czy skazany wykonuje prace, opiekuje się najbliższymi członkami
rodziny, bądź sam tej opieki wymaga. Do wniosku należy załączyć umowę o pracę, a
także pełną dokumentację medyczną. Sąd w toku postępowania będzie badał, czy
zostały spełnione wszystkie warunki przewidujące skorzystanie z tej instytucji,
w szczególności to czy skazany w pełni zrozumiał naganność swojego, jaki jest
stopień demoralizacji skazanego, w tym jak wygląda jego życie po wydaniu wyroku,
a także czy odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru
elektronicznego byłoby dla niego szansą na naprawienie dotychczas popełnionych
błędów.

Wcześniejsza karalność, a dozór

Uprzednia karalność nie wyklucza możliwości złożenia wniosku.
Jednak Sąd będzie zwracał uwagę na to jak wyglądają chęci skazanego odnośnie
powrotu do przestępczego życia, a także zachowanie skazanego po opuszczeniu
zakładu karnego. W przypadku gdy skazany dokonał znaczącej poprawy swojego
zachowania, Sąd może uwzględnić wniosek. Należy podkreślić, że zastosowanie
instytucji dozoru elektronicznego nie jest formą darowania kary.

Kiedy Sąd wyda postanowienie o odmowie udzielenia zgody na odbycie kary
pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego?

W przypadku, gdy choć jedna z przesłanek opisanych w art. 41la k.k.w. nie
została spełniona, Sąd powinien wydać postanowienie o odmowie udzielenia zgody
na odbycie kary pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego. Na to
postanowienie przysługuje podmiotom uprawnionym do złożenia wniosku zażalenie.
Sąd Odwoławczy na jego rozpoznanie ma jedynie 7 dni od daty wpływu sprawy. W
przypadku braku uwzględnienia wniosku, kolejny wniosek w tej samej sprawie można
złożyć po upływie trzech miesięcy od wydania postanowienia o odmowie udzielenia
zezwolenia. Jeżeli termin trzymiesięczny nie upłynie, a wniosek zostanie
złożony, Sąd pozostawi go bez rozpoznania.

Kto może sporządzić wniosek?

Wniosek o odbywanie kary pozbawienia wolności w warunkach dozoru elektronicznego
nie musi być sporządzone przez profesjonalnego pełnomocnika. Jednakże, warto
skorzystać z usług adwokata, bądź radcy prawnego, który poprzez zdobyte
doświadczenie będzie wiedział, na co dokładnie położyć nacisk w konkretnym
stanie faktycznym, aby ów wniosek okazał się skuteczny. Oczywiste jest to, że w
Internecie znajdziemy nie jeden gotowy wniosek, pod który należy podstawić
jedynie dane personalne. Aczkolwiek wydaje się, że szanse powodzenia wniosku
sporządzonych na uprzednio przygotowanych, darmowych wzorcach są niezwykle
niskie. Bardzo często bowiem można spotkać stare wzory pism, kiedy jeszcze dozór
mógł być stosowany, przy karze pozbawienia wolności nieprzekraczającej roku.
Dziś możemy składać wniosek, gdy wobec skazanego orzeczono karę pozbawienia
wolności nieprzekraczającą jednego roku i 6 miesięcy. To tylko przykład, że
warto skorzystać z wiedzy profesjonalistów, którzy na co dzień sporządzają tego
rodzaju wniosku do Sądów położonych w różnych miejscach Polski.

Kontakt z Kancelarią

Jeżeli jesteś zainteresowany sporządzeniem wniosku na odbycie kary pozbawienia
wolności w systemie dozoru elektronicznego wraz z wnioskiem o wstrzymanie
wykonania kary skontaktuj z naszą Kancelarią. Fachowo udzielamy pomocy prawnej
nie tylko na etapie postępowania przygotowawczego, bądź sądowego, ale również na
etapie postępowania wykonawczego.

1 2 3 … 11