Co to znaczy ogłosić upadłość konsumencką

Co to znaczy ogłosić upadłość konsumencką

Co to znaczy ogłosić upadłość konsumencką? Upadłość konsumencka to formalny proces prawny, który umożliwia osobom fizycznym, nieprowadzącym działalności gospodarczej, wyjście z trudnej sytuacji finansowej. Przedsięwzięcie to wiąże się z wieloma formalnościami, które mają na celu uregulowanie długów i umożliwienie dłużnikowi rozpoczęcia nowego życia bez ciążących zobowiązań finansowych. Decyzja o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej nie jest łatwa i powinna być przemyślana, gdyż wiąże się z określonymi konsekwencjami. Wielu ludzi, nie mogąc spłacić swoich zobowiązań, zadaje sobie pytanie, czy jest to dla nich właściwe rozwiązanie. W poniższym artykule postaramy się wyjaśnić, na czym polega ten proces, jakie ma korzyści i wady oraz jakie długi można uwzględnić w upadłości konsumenckiej.

Co to znaczy ogłosić upadłość konsumencką?

Ogłoszenie upadłości konsumenckiej oznacza, że osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej, jest w stanie niewypłacalności i nie jest w stanie regulować swoich zobowiązań finansowych. Proces ten inicjuje sąd na wniosek dłużnika. Przed podjęciem decyzji o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, sąd dokładnie analizuje sytuację finansową dłużnika, jego zobowiązania oraz możliwości ich spłaty. Procedura ta ma na celu zaspokojenie wierzycieli w jak największym stopniu oraz umożliwienie dłużnikowi nowego startu bez długów. Ważne jest, aby zrozumieć, że ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie jest równoznaczne z całkowitym umorzeniem wszystkich długów – niektóre zobowiązania mogą pozostać do spłaty.

Jakie są korzyści i wady ogłoszenia upadłości konsumenckiej?

Korzyści z ogłoszenia upadłości konsumenckiej są wielorakie. Przede wszystkim, daje to dłużnikowi szansę na uregulowanie swoich zobowiązań w sposób uporządkowany, co jest często niemożliwe w przypadku próby spłaty wszystkich długów samodzielnie. Upadłość konsumencka pozwala również na zatrzymanie działań windykacyjnych oraz postępowań egzekucyjnych, co daje dłużnikowi czas na odzyskanie stabilności finansowej. Z drugiej strony, decyzja o ogłoszeniu upadłości niesie ze sobą pewne wady. Dłużnik musi liczyć się z utratą części swojego majątku, który zostanie przeznaczony na spłatę wierzycieli. Proces ten może również negatywnie wpłynąć na zdolność kredytową dłużnika w przyszłości. Istnieje również ryzyko, że niektóre zobowiązania nie zostaną umorzone, a dłużnik będzie musiał je spłacić po zakończeniu postępowania upadłościowego. Ponadto w postępowaniu dotyczącym upadłości konsumenckiej wgląd w aktualną sytuację finansową dłużnika ma syndyk. 

Czy ogłoszenie upadłości konsumenckiej pomoże w oddłużeniu?

Ogłoszenie upadłości konsumenckiej jest jednym z narzędzi, które mogą pomóc w oddłużeniu. W ramach postępowania upadłościowego możliwe jest umorzenie części lub całości zobowiązań dłużnika, co pozwala na zredukowanie długu do poziomu, który jest możliwy do spłaty. W praktyce oznacza to, że dłużnik może uzyskać ulgę od ciągłego nawarstwiania się długów i skupić się na budowaniu nowej, stabilnej sytuacji finansowej. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że upadłość konsumencka nie jest rozwiązaniem dla każdego. Osoby, które posiadają majątek o znacznej wartości lub regularne dochody, mogą spotkać się z trudnościami w uzyskaniu ogłoszenia upadłości. Warto również zaznaczyć, że proces ten wiąże się z koniecznością spełnienia określonych warunków i przejścia przez skomplikowaną procedurę sądową. Oprócz upadłości konsumenckiej dla osób zadłużonych dostępne są inne narzędzia takie jak obrona w sądzie albo negocjacje z wierzycielami. 

Kto może skorzystać z pomocy prawnej przy upadłości konsumenckiej?

Pomoc prawna przy ogłoszeniu upadłości konsumenckiej jest nieoceniona, zwłaszcza dla osób, które nie mają doświadczenia w sprawach sądowych i finansowych. Z pomocy prawnej mogą skorzystać wszyscy, którzy rozważają złożenie wniosku o upadłość konsumencką. Prawnik specjalizujący się w tej dziedzinie może pomóc w zrozumieniu skomplikowanych przepisów prawnych, przygotowaniu niezbędnych dokumentów oraz reprezentacji przed sądem. Skorzystanie z usług profesjonalisty zwiększa szanse na pomyślne zakończenie procesu upadłościowego. Prawnik może również pomóc w negocjacjach z wierzycielami oraz w ocenie, czy upadłość konsumencka jest najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji. Warto pamiętać, że nie każda osoba może uzyskać ogłoszenie upadłości – decyzja sądu zależy od indywidualnych okoliczności i sytuacji finansowej dłużnika. Wydanie przez sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej dopiero rozpoczyna pewną procedurę, po przeprowadzeniu której sąd decyduje, czy należy umorzyć pozostałe zobowiązania w całości czy w części.

Jakie długi można uwzględnić w upadłości konsumenckiej?

W ramach postępowania upadłościowego można uwzględnić większość zobowiązań finansowych dłużnika. Do najczęściej uwzględnianych długów należą kredyty bankowe, pożyczki, zaległe rachunki za media, niezapłacone czynsze, a także zobowiązania wynikające z umów cywilnoprawnych. Warto jednak zaznaczyć, że nie wszystkie długi mogą zostać umorzone w ramach upadłości konsumenckiej. Do wyjątków należą m.in. zobowiązania alimentacyjne, kary grzywny, długi wynikające z umyślnych działań przestępczych oraz niektóre zobowiązania podatkowe. Ważne jest, aby przed złożeniem wniosku o upadłość skonsultować się z prawnikiem, który pomoże określić, jakie długi mogą zostać uwzględnione w postępowaniu. Każdy przypadek jest inny, dlatego indywidualne podejście do każdej sprawy jest kluczowe.

Jakie są kroki do ogłoszenia upadłości konsumenckiej?

Proces ogłoszenia upadłości konsumenckiej składa się z kilku kroków, które dłużnik musi przejść. Pierwszym krokiem jest złożenie wniosku do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania dłużnika. Wniosek ten składa się elektronicznie, w dedykowanym do tego celu systemie informatycznym. Wniosek powinien zawierać szczegółowe informacje o sytuacji finansowej dłużnika, jego zobowiązaniach oraz majątku. Po złożeniu wniosku, sąd przeprowadza wstępne postępowanie, w ramach którego analizuje, czy dłużnik spełnia warunki do ogłoszenia upadłości. Jeśli sąd uzna, że warunki te są spełnione, wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej. Następnie, majątek dłużnika jest likwidowany, a uzyskane środki są przeznaczane na spłatę wierzycieli. W ostatnim etapie, sąd może umorzyć pozostałe zobowiązania dłużnika, co pozwala na zakończenie postępowania upadłościowego. Proces ten może trwać od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od skomplikowania sprawy.

Ile trwa proces ogłaszania upadłości konsumenckiej?

Czas trwania procesu ogłaszania upadłości konsumenckiej może się różnić w zależności od wielu czynników. W praktyce, od momentu złożenia wniosku do sądu do ogłoszenia upadłości konsumenckiej może minąć kilka miesięcy. Następnie, proces likwidacji majątku i spłaty wierzycieli może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Warto jednak pamiętać, że każdy przypadek jest inny, a czas trwania postępowania zależy od indywidualnych okoliczności sprawy. Istotnym czynnikiem wpływającym na czas trwania procesu jest także obciążenie sądów, które mogą mieć wpływ na termin rozpatrzenia wniosku. Skorzystanie z pomocy prawnej może przyspieszyć cały proces, ponieważ prawnik może pomóc w prawidłowym przygotowaniu dokumentów i reprezentacji przed sądem. Ważne jest, aby być cierpliwym i przygotowanym na to, że proces ten może zająć więcej czasu niż się początkowo wydaje.

Kancelaria prawna - oddłużanie

Kancelaria prawna – oddłużanie

Kancelaria prawna – oddłużanie. Dług może stać się ciężarem, który przytłacza i utrudnia codzienne funkcjonowanie. W takiej sytuacji profesjonalna pomoc prawna może okazać się nieoceniona. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że istnieje wiele legalnych i skutecznych sposobów na zmniejszenie zadłużenia lub nawet całkowite uwolnienie się od długów. Dzięki specjalistycznej wiedzy i doświadczeniu prawnicy są w stanie znaleźć rozwiązania, które są najlepiej dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta. Proces oddłużania może być skomplikowany, ale z odpowiednim wsparciem można go przejść znacznie łatwiej. Warto przyjrzeć się, jakie możliwości oferuje kancelaria prawna i jak może pomóc w trudnej sytuacji finansowej.

Jak kancelaria prawna może pomóc w procesie oddłużania?

Kancelaria prawna jest miejscem, gdzie osoby zadłużone mogą uzyskać profesjonalne wsparcie w zakresie redukcji swoich zobowiązań. Pierwszym krokiem jest analiza sytuacji finansowej klienta, co pozwala na zidentyfikowanie wszystkich źródeł długów oraz ocena możliwości ich spłaty. Prawnicy specjalizujący się w oddłużaniu mają dostęp do narzędzi prawnych, które mogą znacznie ułatwić proces redukcji zadłużenia. Mogą to być m.in. negocjacje z wierzycielami, mediacje czy sporządzanie odpowiednich dokumentów. Dzięki ich doświadczeniu, proces oddłużania jest przeprowadzany w sposób bardziej efektywny i mniej stresujący dla klienta. Ważnym aspektem jest również doradztwo prawne, które pozwala unikać błędów i podejmować świadome decyzje. Kancelaria prawna może również reprezentować klienta w sądzie, co jest szczególnie ważne w przypadku spornych spraw związanych z długami. Współpraca z kancelarią prawną może znacząco zwiększyć szanse na skuteczne oddłużenie.

Czy warto skorzystać z kancelarii prawnej do oddłużania?

Decyzja o skorzystaniu z usług kancelarii prawnej w procesie oddłużania może być kluczowa dla powodzenia całego przedsięwzięcia. Profesjonalne wsparcie prawne daje pewność, że wszystkie działania podejmowane w ramach oddłużania są zgodne z obowiązującym prawem. Prawnicy posiadają nie tylko wiedzę, ale również doświadczenie w negocjacjach z wierzycielami, co często prowadzi do korzystniejszych warunków spłaty długu. Kancelaria prawna może również pomóc w zabezpieczeniu majątku klienta przed zajęciem komorniczym. Dzięki temu osoba zadłużona może skoncentrować się na odzyskaniu płynności finansowej, nie martwiąc się o niespodziewane egzekucje. Warto również zaznaczyć, że prawnicy często mają dostęp do informacji i narzędzi, które nie są powszechnie dostępne. To wszystko sprawia, że proces oddłużania może przebiegać sprawniej i być mniej stresujący. Skorzystanie z usług kancelarii prawnej to inwestycja w profesjonalną pomoc, która może przynieść wymierne korzyści finansowe i psychiczne.

Jakie usługi oferuje kancelaria prawna w zakresie oddłużania?

Kancelarie prawne oferują szeroki wachlarz usług związanych z oddłużaniem. Do najważniejszych z nich należy doradztwo prawne, które obejmuje analizę sytuacji finansowej klienta oraz przedstawienie możliwych rozwiązań. Prawnicy pomagają w negocjacjach z wierzycielami, starając się wypracować jak najkorzystniejsze warunki spłaty długu. W ramach swoich usług kancelarie mogą również prowadzić mediacje, co często pozwala uniknąć kosztownych i czasochłonnych procesów sądowych. Innym ważnym aspektem jest przygotowanie dokumentacji niezbędnej do wszczęcia procedur oddłużeniowych, takich jak wnioski o restrukturyzację długu czy upadłość konsumencką. Kancelarie prawne mogą także reprezentować klienta przed sądem, co jest szczególnie ważne w przypadku skomplikowanych spraw. 

Czy kancelaria prawna może negocjować z wierzycielami warunki spłaty?

Negocjacje z wierzycielami to jedna z kluczowych usług oferowanych przez kancelarie prawne w procesie oddłużania. Prawnicy posiadają doświadczenie i wiedzę, które pozwalają im skutecznie negocjować warunki spłaty zadłużenia. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie korzystniejszych warunków, takich jak obniżenie wysokości rat, wydłużenie okresu spłaty czy nawet umorzenie części długu. Negocjacje prowadzone przez kancelarię prawną są bardziej profesjonalne i skuteczne niż te, które osoba zadłużona mogłaby prowadzić samodzielnie. Prawnicy znają procedury oraz techniki negocjacyjne, które zwiększają szanse na osiągnięcie porozumienia z wierzycielami. Warto zaznaczyć, że kancelarie prawne mogą również reprezentować klienta podczas spotkań negocjacyjnych, co minimalizuje stres związany z bezpośrednimi rozmowami z wierzycielami. W wielu przypadkach, dzięki skutecznym negocjacjom, możliwe jest uniknięcie egzekucji komorniczej czy innych drastycznych środków. 

Jakie są koszty usług kancelarii prawnej przy oddłużaniu?

Koszty usług kancelarii prawnej w zakresie oddłużania mogą się znacznie różnić w zależności od wielu czynników. Przede wszystkim, cena zależy od stopnia skomplikowania sprawy oraz zakresu usług, jakie mają być świadczone. Wstępna konsultacja często jest bezpłatna lub kosztuje niewiele, co pozwala na ocenę sytuacji finansowej klienta oraz zaplanowanie dalszych działań. W przypadku bardziej skomplikowanych spraw, koszty mogą obejmować przygotowanie dokumentacji, reprezentację przed sądem, negocjacje z wierzycielami oraz inne działania. Ważne jest, aby przed podjęciem współpracy dokładnie zapoznać się z cennikiem kancelarii i ustalić wszystkie warunki płatności. 

Jakie dokumenty przygotować przed wizytą w kancelarii prawnej?

Przed wizytą w kancelarii prawnej warto odpowiednio się przygotować, aby spotkanie przebiegło sprawnie i efektywnie. Podstawowym dokumentem, który należy zabrać, jest pełna lista wszystkich długów, wraz z informacjami o wierzycielach, wysokości zadłużenia oraz terminach spłaty. Warto również przygotować umowy kredytowe, pożyczkowe, faktury oraz inne dokumenty potwierdzające istnienie zobowiązań finansowych. Kolejnym istotnym dokumentem jest zaświadczenie o dochodach, które pozwalą prawnikom ocenić możliwości finansowe klienta i zaproponować adekwatne rozwiązania. Przydatne mogą być również wyciągi z kont bankowych z ostatnich kilku miesięcy, które pomogą w analizie sytuacji finansowej. Jeśli klient prowadzi działalność gospodarczą, warto zabrać ze sobą dokumenty związane z firmą, takie jak księgi rachunkowe czy umowy handlowe. Przygotowanie pełnej dokumentacji przed wizytą w kancelarii pozwoli na dokładniejszą analizę sytuacji i szybsze podjęcie odpowiednich działań. Dzięki temu, prawnicy będą mogli zaproponować skuteczne strategie oddłużania, dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta.

Zgłaszając się do nas, możesz liczyć na pomoc w opracowaniu różnych możliwości oddłużania. Nasza kancelaria prawna oferuje kompleksowe usługi, które obejmują m.in. odraczanie terminów spłaty, obniżanie wysokości rat oraz umarzanie części zadłużenia. Ponadto, pomagamy odzyskać pieniądze nienależnie wcześniej pobrane przez wierzycieli. Naszym celem jest znalezienie najlepszego rozwiązania dla klienta, dlatego analizujemy każdą sprawę indywidualnie i proponujemy najbardziej efektywne strategie. W sytuacjach, gdy inne metody oddłużania nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, pomagamy klientom w procesie ogłaszania upadłości konsumenckiej. Nasza kancelaria prawna posiada doświadczenie w prowadzeniu spraw związanych z oddłużaniem, co pozwala nam skutecznie wspierać klientów na każdym etapie procesu. Dzięki naszej pomocy, wiele osób odzyskało stabilność finansową i mogło zacząć nowy etap w życiu. Zapraszamy do skorzystania z naszego doświadczenia i profesjonalizmu, aby skutecznie rozwiązać problemy z zadłużeniem. Wspólnie znajdziemy najlepsze rozwiązanie i pomożemy Ci wyjść na prostą.

Sprzeciw od nakazu zapłaty

Sprzeciw od nakazu zapłaty – jak złożyć wniosek?

Jeśli dłużnik nie spłaca terminowo swoich zobowiązań, wierzyciel może zdecydować się na wejście na drogę sądową, aby odzyskać pieniądze. Jednym z rodzajów możliwych do rozpoczęcia postępowań sądowych jest postępowanie upominawcze, w trakcie którego dłużnikowi wysyłany jest nakaz zapłaty. Warto jednak wiedzieć, że istnieje opcja wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty, co spowoduje utratę mocy nakazu. Jak napisać taki dokument? Jaki jest termin na wniesienie sprzeciwu od nakazu zapłaty? Wyjaśniamy w tym artykule.

Kiedy można otrzymać nakaz zapłaty?

W sytuacji gdy dłużnik nie chce dobrowolnie spłacić należności swojemu wierzycielowi, możliwe jest złożenie do sądu pozwu o wszczęcie postępowania upominawczego, które prowadzi do wydania nakazu zapłaty. To szybki sposób na rozwiązanie problemu, gdyż w tym przypadku formalności ograniczone są do minimum, w przeciwieństwie np. do rozpoznawania sprawy według przepisów ogólnych. Dzięki temu powód ma szansę na odzyskanie swoich pieniędzy w krótkim czasie, wcześniej musi jednak odpowiednio udowodnić swoje żądanie. Warto pamiętać, że postępowanie upominawcze może zostać wszczęte niezależnie od kwoty długu.

Gdy sąd wyda nakaz zapłaty, dłużnik ma dwa tygodnie od dnia otrzymania tego dokumentu na zaspokojenie roszczenia, czyli na spłatę długu (jeśli przebywa na terenie Polski). Jeśli nie spłaci długu w tym terminie, rozpocznie się postępowanie egzekucyjne, kończące się wizytą komornika. Pozwany może również wnieść sprzeciw od nakazu zapłaty, co poskutkuje utratą mocy tego nakazu.

Rodzaje nakazów zapłaty

Obecnie sądy stosują dwa rodzaje nakazów zapłaty:

  • standardowe nakazy zapłaty – są wydawane przez sądy rejonowe. Zawierają pieczątkę sądu, który wydał nakaz zapłaty, jego pełną nazwę, datę wydania nakazu, informację, kto wydał nakaz i na czyją rzecz został wydany, a także stosowne pouczenia. Takie nakazy zapłaty stosowane są w zwykłym postępowaniu upominawczym;
  • nakazy zapłaty wydawane przez e-Sądy – na takich dokumentach nie ma pieczątek ani podpisów tak jak ma to miejsce w przypadku standardowych nakazów zapłaty. Są to natomiast wydruki wygenerowane elektronicznie z systemu sądu elektronicznego. Takie nakazy są jednak pełnoprawnymi dokumentami urzędowymi i stanowią część elektronicznego postępowania upominawczego (EPU).

Czym jest sprzeciw od nakazu zapłaty?

Sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym może mieć miejsce w sytuacji, gdy pozwany nie zgadza się z rozstrzygnięciem i twierdzeniami zawartymi w pozwie załączonym do otrzymanego nakazu. Mówi o tym art. 505 Kodeksu postępowania cywilnego. Dłużnik może wtedy złożyć do sądu prowadzącego daną sprawę sprzeciw w formie odpowiedniego pisma, podnosząc w nim zarzuty przeciwko żądaniu pozwu.

Na skutek złożenia takiego sprzeciwu nakaz zapłaty traci moc. Wtedy sąd rozpatruje sprawę według przepisów ogólnych albo w odrębnym postępowaniu właściwym dla danej sprawy, biorąc pod uwagę zarzuty merytoryczne przedstawione w złożonym sprzeciwie. W przypadku elektronicznego postępowania upominającego następuje natomiast umorzenie postępowania, a powód może złożyć pozew o zapłatę jeszcze raz, tym razem jednak do Sądu Rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania pozwanego.

Sprzeciw od nakazu zapłaty – termin złożenia pisma

Sprzeciw od nakazu zapłaty pozwany powinien wnieść zasadniczo w terminie:

  • 2 tygodni od otrzymania nakazu, jeśli dłużnik przebywa na terenie Polski;
  • 1 miesiąca, gdy doręczenie nakazu miało miejsce poza Polską, ale na terenie Unii Europejskiej;
  • 3 miesięcy od momentu otrzymania nakazu, jeśli pozwany przebywa na terenie kraju nienależącego do Unii Europejskiej.

Jeśli pozwany nie wniesie sprzeciwu w odpowiednim w swoim przypadku terminie, nie płacąc przy tym należności wynikających z nakazu zapłaty, albo złoży sprzeciw po upływie określonego terminu, nakaz zapłaty uprawomocni się. Następnie powód (wierzyciel) będzie mógł wystąpić do sądu o nadanie nakazowi klauzuli wykonalności, a następnie będzie mógł skierować wniosek do komornika o wszczęcie egzekucji. W przypadku spóźnionego wniesienia sprzeciwu, sąd w określonych przypadkach może przywrócić termin do wniesienia sprzeciwu. Dzieje się tak, jeśli nie dotrzymanie terminu było spowodowane okolicznościami niezależnymi od strony wnoszącej sprzeciw.

Jak złożyć sprzeciw od nakazu zapłaty?

Sposoby złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty będą zależały od rodzaju postępowania upominawczego. Jeśli prowadzone jest ono w formie zwykłej, sprzeciw należy złożyć w sądzie, który wydał nakaz zapłaty – można tego dokonać osobiście – składając pismo w biurze podawczym sądu – lub wysyłając pismo pocztą, najlepiej listem poleconym.

Natomiast w przypadku elektronicznego postępowania upominawczego, sprzeciw można złożyć zarówno bezpośrednio w sądzie, jak i drogą elektroniczną poprzez system e-Sąd. Należy jednak pamiętać, że składając sprzeciw poprzez system elektroniczny, sąd będzie komunikował się już wyłącznie w ten sposób – nie będzie możliwa zmiana formy komunikacji na listowną.

Jak napisać sprzeciw od nakazu zapłaty?

Forma sprzeciwu nakazu zapłaty również będzie różniła się w zależności od tego, czy rozpoczęte zostało zwykłe, czy też elektroniczne postępowanie upominawcze.

W przypadku zwykłego postępowania wniosek powinien przybrać formę pisemną, a znaleźć się w nim muszą następujące elementy:

  • oznaczenie sądu (będzie to ten sąd, który wydał zaskarżony nakaz zapłaty);
  • sygnatura akt sprawy;
  • miejsce zamieszkania strony wnoszącej sprzeciw;
  • wskazanie stron sporu sądowego (imiona i nazwiska, a jeśli nie są to osoby fizyczne, podaje się ich nazwy);
  • oznaczenie rodzaju pisma (koniecznie należy umieścić tutaj nazwę „sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym”);
  • wskazanie, czy nakaz zapłaty zaskarża się w całości, czy tylko w części;
  • podniesienie zarzutów przeciwko żądaniu pozwu
  • podanie dowodów, o których przeprowadzenie prosi się sąd (np. przesłuchanie stron, przesłuchanie świadków lub przedstawienie dowodu spłaty zadłużenia);
  • uzasadnienie;
  • własnoręczny podpis;
  • lista ewentualnych załączników.

Przygotowując sprzeciw należy przygotować go w trzech egzemplarzach. Jeden przeznaczony jest dla sądu, drugi dla przeciwnika procesowego a trzeci należy zachować dla siebie, aby było wiadomo, jakiej treści sprzeciw został złożony. Dwa egzemplarze sprzeciwu (dla sądu i strony przeciwnej) kierujemy do sądu.

Natomiast w przypadku nakazu zapłaty wydanego przez e-Sąd sprzeciw od nakazu zapłaty można wnieść w formie tradycyjnej (tak jak w przypadku standardowego postępowania), jak również w formie elektronicznej poprzez system e-Sąd. W przypadku formy tradycyjnej sprzeciw od nakazu zapłaty w EPU nie musi być pismem procesowym, dlatego jest prostszy do sporządzenia, a w dodatku można nawet napisać go ręcznie. Należy jednak podać w nim sąd, do którego kierowany jest sprzeciw, dane stron postępowania oraz sygnaturę akt. Ponadto w takim wniosku musi znaleźć się:

  • informacja, że zaskarża się nakaz zapłaty w całości;
  • podniesienie zarzutów;
  • czytelny podpis.

Złożenie sprzeciwu w systemie e-Sąd wymaga natomiast podania kodu dostępu wskazanego na nakazie zapłaty oraz wprowadzenia treści sprzeciwu. Taki dokument podpisuje się podpisem elektronicznym, dlatego nie trzeba go drukować ani dostarczać do sądu w formie papierowej.

Jak powinien wyglądać skuteczny sprzeciw od nakazu zapłaty?

W przypadku elektronicznego postępowania upominającego treść sprzeciwu od nakazu zapłaty może składać się wyłącznie ze stwierdzenia, że pozwany nie zgadza się z treścią wydanego przez sąd nakazu zapłaty. W tym trybie nie ma bowiem konieczności przedstawiania dowodów, aby nakaz zapłaty utracił moc.

Sytuacja wygląda jednak inaczej w przypadku zwykłego postępowania, gdyż wtedy po zgłoszeniu przez pozwanego sprzeciwu sprawa kierowana jest do normalnego postępowania, a powód będzie musiał odpowiedzieć na zarzuty merytoryczne przedstawione przez pozwanego w złożonym sprzeciwie. Z tego powodu tak ważne jest, aby sprzeciw został sporządzony w rzetelny sposób – pomóc w tym może doświadczony prawnik, który przygotuje pismo tak, aby dalsze postępowanie przebiegło z korzyścią dla pozwanego. W Kancelarii Szantar Uznańska Porwisiak pomagamy sporządzać sprzeciwy od nakazu zapłaty, a także możemy wesprzeć, jeśli konieczne będzie ogłoszenie upadłości konsumenckiej.

FAQ:

  • Ile czasu na sprzeciw od nakazu zapłaty?

Najczęściej na złożenie sprzeciwu od nakazu zapłaty pozwany ma 2 tygodnie od otrzymania nakazu, jednak jeśli przebywa poza Polską, czas ten będzie dłuższy. W przypadku konieczności dostarczenia nakazu zapłaty na terenie kraju należącego do UE będzie to miesiąc, a w pozostałych sytuacjach 3 miesiące.

  • Kiedy następuje uchylenie nakazu zapłaty?

Uchylenie nakazu zapłaty ma miejsce, gdy nie istnieje możliwość doręczenia nakazu zapłaty, zwłaszcza gdy miejsce pobytu pozwanego jest nieustalone albo adres podany przez wierzyciela jest niepoprawny. Uchylenie może również nastąpić w sytuacji, gdy pozwany albo organ powołany do jego reprezentacji nie ma zdolności procesowej lub sądowej.

  • Co się stanie, jeśli pozwany nie wniesie sprzeciwu od nakazu zapłaty?

Jeśli pozwany nie wniesie sprzeciwu od nakazu zapłaty w określonym dla siebie terminie ani nie ureguluje określonej należności, nakaz ma skutki prawomocnego wyroku. W takim przypadku prawomocny nakaz zapłaty zaopatrzony w klauzulę wykonalności może zostać skierowany do egzekucji komorniczej.

Podział majątku po rozwodzie

Jak długo po rozwodzie można ubiegać się o podział majątku?

Rozwód to moment przełomowy w życiu. Niesie ze sobą liczne konsekwencje prawne, emocjonalne i finansowe. Jednym z kluczowych aspektów, które wymagają rozstrzygnięcia po zakończeniu małżeństwa, jest podział majątku wspólnego. W Polsce kwestia ta jest szczegółowo uregulowana w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz w Kodeksie cywilnym. Jak długo po rozwodzie można ubiegać się o podział majątku? Czym jest intercyza? Na te pytania i wiele innych odpowiedzi znajdziesz właśnie w tym tekście.

Podział majątku wspólnego przed i po rozwodzie

Podział majątku to proces, który rozdziela dobra nabyte w trakcie małżeństwa. Nie jest uzależniony od rozwodu. Małżonkowie mogą dokonać go przed rozwodem, w trakcie jego trwania i po nim. W Polsce wspólność majątkowa powstaje automatycznie z chwilą zawarcia małżeństwa, chyba że małżonkowie zawrą umowę majątkową małżeńską (intercyzę), która ustanawia odrębność majątkową.

Majątek wspólny a kwestia majątku osobistego

Do majątku wspólnego należą wszelkie składniki majątkowe nabyte przez oboje małżonków lub jednego z nich w trakcie trwania małżeństwa. Są to między innymi:

  • pensja za wykonywaną pracę,
  • przychody z dodatkowych źródeł zarobkowych,
  • zyski z majątku wspólnego
  • nieruchomości
  • ruchomości,
  • oszczędności na koncie emerytalnym.

Z kolei majątek osobisty to składniki majątkowe nabyte przed ślubem lub otrzymane w drodze spadku, darowizny, a także przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków.

Co dzieje się w przypadku, kiedy małżeństwo decyduje się na rozdzielność majątkową?

Umowa majątkowa małżeńska (intercyza) pozwala na dostosowanie systemu majątkowego w małżeństwie. Dzięki niej małżonkowie mogą rozszerzyć, ograniczyć lub całkowicie wyłączyć wspólność majątkową. Musi mieć ona formę aktu notarialnego, a zawiera się ją zarówno przed, jak i w trakcie trwania małżeństwa – w zależności od sytuacji.

Warto wiedzieć, że intercyza wprowadzająca rozdzielność majątkową nierzadko przyśpiesza proces orzeczenia rozwodu. Unika się w ten sposób często trudnego i czasochłonnego podziału majątku wspólnego.

Podział majątku po rozwodzie – przedawnienie

Jak długo po rozwodzie można ubiegać się o podział majątku? Otóż zgodnie z polskim prawem, takie roszczenie nie ulega przedawnieniu. Można wnieść go do sądu nawet długo po orzeczeniu rozwodu. W praktyce każdorazowy wniosek o podział majątku po rozwodzie jest analizowany indywidualnie, a pod uwagę brany jest stan faktyczny, okoliczności sprawy i zgromadzone dowody.

Brak formalnego ograniczenia w czasie nie oznacza jednak, że odwlekanie podziału jest korzystne – zaleca się działanie bez zbędnej zwłoki, aby ułatwić proces i zabezpieczyć swoje interesy. Jeśli więc przechodzisz przez rozwód w Łodzi i szukasz profesjonalnej pomocy prawnej, możesz skorzystać z usług Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak.

Podział majątku przy rozwodzie – jak wygląda procedura?

Jak wygląda podział majątku wspólnego po rozwodzie? Przede wszystkim konieczne jest złożenie do sądu właściwego wniosku. Poza tym uwzględnienie ewentualnych umów małżeńskich lub innych ustaleń, które miały miejsce przed czy podczas trwania małżeństwa, odgrywa tu kluczową rolę.

Następnym krokiem w sprawie podziału majątku wspólnego jest przeprowadzenie rozprawy sądowej. To właśnie wtedy podejmowane są decyzje dotyczące rozdysponowania konkretnych składników majątkowych, takich jak nieruchomości, rachunki bankowe czy wartości niematerialne. W całym procesie niezmiernie ważne jest dostarczenie kompleksowej dokumentacji majątkowej, co może wpłynąć na szybkość i sprawiedliwość podziału.

Ile trwa sprawa o podział majątku wspólnego?

Decydującym parametrem w kwestii długości procesu sądowego o podział majątku jest złożoność sprawy. Znaczenie ma tutaj zarówno wartość i skład majątku, jak i stopień skomplikowania relacji pomiędzy stronami. Należy również uwzględnić fakt, iż obciążenie sądów ma bezpośredni wpływ na terminowość rozpoznawania spraw.

Inne istotne czynniki to też jakość przygotowania dokumentacji oraz skuteczność komunikacji pomiędzy stronami i ich pełnomocnikami. Kolejnym aspektem jest gotowość obu stron do negocjacji oraz poszukiwania polubownego porozumienia, co może znacząco skrócić czas oczekiwania na orzeczenie sądu.

Złożoność majątku a długość postępowania

Złożoność struktury majątkowej ma bezpośredni wpływ na czas trwania postępowania sądowego. Składniki majątku, ich charakter i rozproszenie – wszystko to wydłuża proces. W przypadku, gdy strony mają na przykład aktywa nieruchome, przedsiębiorstwa lub wartościowe zbiory, konieczna jest dokładniejsza analiza.

Zdarza się, iż niezbędne stają się wyceny profesjonalnych biegłych, co samo w sobie jest czasochłonne. Ponadto, jeżeli występują spory dotyczące określenia wartości składników majątku, proces może ulec dodatkowemu przedłużeniu.

Sposoby przyspieszenia podziału majątku

Skrupulatnie przygotowane i kompletne dokumenty znacznie skracają proces podziału majątku. Stąd też dobrym rozwiązaniem jest korzystanie z pomocy doświadczonych radców prawnych lub adwokatów, którzy doskonale orientują się w obowiązujących procedurach. Usprawnia to negocjacje oraz formalności.

Mediacja jako alternatywa – podział majątku wspólnego

Proces mediacji polega na wspieraniu rozmów między małżonkami przez neutralnego mediatora. Jego zadaniem jest pomoc w osiągnięciu porozumienia co do podziału majątku, które będzie satysfakcjonujące dla obu stron. Dzięki temu można uniknąć długotrwałego i kosztownego procesu sądowego, co jest dużą zaletą tego rozwiązania. W Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak pomożemy w przeprowadzeniu mediacji w sposób kompleksowy i profesjonalny.

Porozumienie stron przed sądowym podziałem majątku wspólnego

Porozumienie stron na etapie przedprocesowym jest potencjalnie najbardziej efektywnym rozwiązaniem. Można uzyskać je właśnie za pośrednictwem wcześniej wspomnianych już mediacji. Polega ono na:

  • wypracowaniu wspólnego stanowiska – małżonkowie starają się dojść do wzajemnego porozumienia dotyczącego sposobu podziału majątku,
  • sporządzeniu umowy – dokumentując uzgodnienia w formie pisemnej, strony zabezpieczają swoje interesy na przyszłość,
  • notarialnym poświadczeniu podziału – często korzystne jest zawarcia porozumienia działowego w formie aktu notarialnego.

FAQ:

  • Co wchodzi w skład majątku wspólnego?

W skład majątku wspólnego wchodzą dobra nabyte przez oboje małżonków (lub jednego z nich) podczas trwania małżeństwa. Jest to między innymi pensja za wykonywaną pracę, przychody z dodatkowych źródeł zarobkowych, zyski z majątku wspólnego, nieruchomości, ruchomości oraz oszczędności na koncie emerytalnym.

  • Jak długo po rozwodzie można ubiegać się o podział majątku?

Według polskiego prawa roszczenie o podział majątku wspólnego nie ulega przedawnieniu. Oznacza to, że można ubiegać się o podział majątku w dowolnym czasie po rozwodzie, bez formalnego ograniczenia w czasie. Jednakże zaleca się, aby porządkować te sprawy tak szybko, jak tylko jest to możliwe.

  • Czy o podziale majątku wspólnego można zadecydować w czasie trwania małżeństwa?

Dokonanie podziału majątku wspólnego możliwe jest w czasie trwania małżeństwa. Mogą to zrobić poprzez zawarcie umowy majątkowej małżeńskiej (intercyzy), która może rozszerzyć, ograniczyć lub wyłączyć wspólność majątkową. Poza tym podpisanie intercyzy nierzadko znacznie przyśpiesza proces i sprzyja sprawnemu orzeczeniu rozwodu.

  • Jak wygląda podział majątku po rozwodzie?

Podział majątku po rozwodzie wymaga złożenia do sądu wniosku o podział majątku wspólnego. Następnie przeprowadzana jest rozprawa, w trakcie której sąd decyduje o zasadach podziału majątku. Ważne jest dostarczenie pełnej dokumentacji. Proces obejmuje decyzje dotyczące rozdysponowania nieruchomości, rachunków bankowych oraz wartości niematerialnych.

Unieważnienie ślubu kościelnego

Jak uzyskać rozwód kościelny?

Uzyskanie rozwodu kościelnego (a właściwie – stwierdzenie nieważności małżeństwa), jest skomplikowane i wymaga spełnienia określonych warunków, zgodnych z przepisami Kanonicznego Prawa Małżeńskiego. Proces ten różni się znacznie od rozwodu cywilnego i podczas niego konieczne będzie przeprowadzenie dokładnego dochodzenia przez sąd kościelny. Dziś postaramy się przybliżyć ten temat.

Rozwód kościelny, czyli tak naprawdę unieważnienie ślubu kościelnego

Przede wszystkim należy podkreślić, iż według prawa kanonicznego rozwód kościelny czy rozwiązanie małżeństwa nie istnieje. Jest tak dlatego, iż zgodnie z wiarą rzymskokatolicką ślub kościelny to połączenie kobiety i mężczyzny na całe życie. Jednakże istnieje możliwość unieważnienia małżeństwa w konkretnych okolicznościach.

Proces uzyskania tzw. rozwodu kościelnego rozpoczyna się od złożenia skargi przez jednego z małżonków do sądu kościelnego. Wymaga to szczegółowego wykazania okoliczności zachodzących w momencie zawarcia związku, które są sprzeczne z prawem kanonicznym i unieważniają sakrament małżeństwa. Każdy przypadek podlega indywidualnej analizie, co wymusza szczegółowe obranie strategii prawnej.

Czym różni się unieważnienie ślubu kościelnego od rozwodu cywilnego?

  • Otrzymanie rozwodu kościelnego to proces bardziej złożony, wymagający dokładnego uzasadnienia niezgodności z prawem kanonicznym oraz właściwej procedury procesowej.
  • Rozwód cywilny rozwiązuje związek małżeński prawnie, umożliwiając eksmałżonkom zawarcie nowego małżeństwa przed urzędem stanu cywilnego.
  • Unieważnienie małżeństwa kościelnego nie jest równoznaczne z rozwodem cywilnym, ale dotyczy nieważności sakramentalnego związku małżeńskiego.
  • Wspólnota kościelna oferuje proces, który ma na celu stwierdzenie, czy zawarty sakrament małżeństwa był ważny, z uwzględnieniem prawa kanonicznego.
  • Takie unieważnienie nie ma wpływu na status cywilny osób i ich dzieci, lecz pozwala na zawarcie nowego sakramentalnego związku w Kościele katolickim.

Rozwód kościelny – powody, które umożliwiają unieważnienie małżeństwa kościelnego

Przepisy Kanonicznego Prawa Małżeńskiego pozwalają na stwierdzenie nieważności małżeństwa, jeśli istnieją ku temu odpowiednie przesłanki. Aby taki proces mógł zostać zainicjowany, muszą więc pojawić się konkretne powody. Wszystko wymaga jednak dokładnego zbadania przez sąd kościelny.

W unieważnieniu małżeństwa kościelnego pomoże adwokat kościelny i warto się do niego zwrócić. To specjalista w zakresie prawa kanonicznego, który ma wiedzę i doświadczenie niezbędne do skutecznego przeprowadzenia procesu. Skorzystanie z jego usług może znacznie ułatwić zrozumienie zawiłości proceduralnych oraz prawnych związanych z orzeczeniem nieważności sakramentu małżeństwa. Pomoże w przygotowaniu odpowiednich dokumentów, doradzi w kwestiach dowodowych, a także będzie reprezentował stronę w sądzie kościelnym, dbając o jej interesy na każdym etapie postępowania.

Unieważnienie małżeństwa kościelnego – przykłady: brak formy kanonicznej

Forma kanoniczna to wymóg, by małżeństwo było zawarte zgodnie z określonymi przepisami Kościoła katolickiego. Małżeństwo, aby było ważne, musi być zawarte w obecności duchownego (kapłana lub diakona) oraz dwóch świadków. Jeśli nie jest zawarte zgodnie z tą formą, może być uznane za nieważne.

Stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego – przeszkody zrywające

Przeszkody zrywające są określone przez prawo kanoniczne i mogą prowadzić do jego unieważnienia. Przykłady prezentujemy poniżej.

  • Istniejący węzeł małżeński – jeden z małżonków jest już związany ważnym małżeństwem.
  • Pokrewieństwo – małżonkowie są spokrewnieni w linii prostej (np. rodzic i dziecko) lub w określonym stopniu w linii bocznej (np. rodzeństwo).
  • Święcenia – jeden z małżonków przyjął święcenia kapłańskie lub złożył śluby zakonne.
  • Brak wymaganego wieku – jeden z małżonków nie osiągnął minimalnego wieku wymaganego przez prawo kanoniczne.

Powody umożliwiające zainicjowanie procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa – niezdolność konsensualna

Niezdolność konsensualna odnosi się do sytuacji, w której jeden lub oboje małżonkowie są psychicznie bądź emocjonalnie niezdolni do wyrażenia ważnej zgody małżeńskiej. Ta niezdolność może wynikać z różnych przyczyn.

  • Niedojrzałość emocjonalna – jeden z małżonków jest psychicznie lub emocjonalnie niezdolny do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich.
  • Choroba psychiczna – jeden z małżonków cierpi na poważną chorobę z przyczyn natury psychicznej, która uniemożliwia świadome i dobrowolne wyrażenie zgody na małżeństwo.
  • Uzależnienia – jeden z małżonków jest uzależniony od substancji, które wpływają na jego zdolność do podjęcia świadomej decyzji.

Orzeczenie nieważności małżeństwa kościelnego – wady zgody małżeńskiej

Wady zgody małżeńskiej dotyczą sytuacji, w których zgoda na zawarcie małżeństwa została wyrażona w sposób wadliwy, co sprawia, że małżeństwo jest nieważne.

Wady zgody małżeńskiej mogą obejmować poniższe kwestie.

  • Przymus i poważny strach – jeden z małżonków został zmuszony do zawarcia małżeństwa pod wpływem poważnego strachu.
  • Symulacja zgody – jeden z małżonków świadomie wykluczał istotne elementy małżeństwa, takie jak wierność, nierozerwalność lub otwartość na potomstwo.
  • Błąd co do osoby – jeden z małżonków zawarł małżeństwo w błędzie co do tożsamości drugiej osoby.
  • Oszustwo – jeden z małżonków został wprowadzony w błąd co do istotnych cech drugiej osoby, takich jak jej intencje, zdrowie, zdolności do małżeństwa lub inne istotne cechy.

Czy możliwy jest szybki rozwód kościelny?

Szybkość rozwodu kościelnego zależy od diecezji i danego przypadku. Proces unieważnienia małżeństwa kościelnego jest zazwyczaj dłuższy niż rozwód cywilny. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego sprawa tego typu przed sądem kościelnym pierwszej instancji powinna trwać około roku.

Warto wiedzieć, że w 2015 roku papież Franciszek wydał motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus, które wprowadziło proces skrócony. W teorii umożliwia on uzyskanie decyzji o unieważnieniu małżeństwa w 45 dni, jednak w praktyce trwa to kilka miesięcy. Dlatego też, mimo że istnieją przepisy umożliwiające szybsze przeprowadzenie procesu, jego faktyczna długość zależy od wielu czynników, w tym od obciążenia sądów kościelnych i skomplikowania sprawy.

Jak wygląda proces stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego?

Proces stwierdzenia nieważności małżeństwa kościelnego rozpoczyna się od złożenia skargi powodowej. Po przyjęciu skargi, sąd kościelny przeprowadza dochodzenie, podczas którego strony, świadkowie oraz biegli są przesłuchiwani w obecności sędziego. Cała procedura ma na celu zebranie jak najwięcej informacji dotyczących małżeństwa, aby móc dokładnie ocenić jego ważność. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, sędzia wydaje orzeczenie nieważności sakramentu małżeństwa. Jeśli małżeństwo zostanie uznane za nieważne, obie strony mogą zawrzeć nowe małżeństwo kościelne.

O co pytają na rozwodzie kościelnym?

Proces o stwierdzenie nieważności małżeństwa kościelnego wiąże się z dokładnym badaniem okoliczności zawarcia małżeństwa oraz relacji między małżonkami. Sąd kościelny zadaje szereg pytań mających na celu ustalenie, czy istnieją podstawy do uznania małżeństwa za nieważne.

Ile kosztuje rozwód kościelny?

Rozwód kościelny, znany również jako stwierdzenie nieważności małżeństwa, wiąże się z różnymi opłatami, które są pobierane przez sąd kościelny. Cena procesu ustalana jest przez biskupa danej diecezji, dlatego w zależności od miejsca procesu może się ona różnić. Na koszty te składają się też między innymi poniższe kwestie.

  • Koszt procesu z powołanym przez kościół biegłym – najczęściej wynosi od 200 do 500 zł.
  • Honorarium dla adwokata specjalizującego się w prawie kanonicznym (tzw. adwokata kościelnego), które może sięgać nawet 5000 zł.
  • Składanie skargi (cena to około 300 zł).
  • Mogą pojawić się także koszty dodatkowe, jeśli konieczne okaże się postępowanie dowodowe. W takim przypadku potrzebne są opinie specjalistów i inne dokumenty, a ich cena to najczęściej od 50 do 200 zł.

W związku z tym trudno jednoznacznie odpowiedzieć, ile dokładnie kosztuje taki proces. W celu uzyskania dokładnych informacji należy skontaktować się z adwokatem kościelnym i opowiedzieć mu o swojej sytuacji. Pomoże on oszacować potencjalne koszty na podstawie specyfiki Twojej sprawy oraz doradzi w kwestiach proceduralnych i prawnych związanych z procesem unieważnienia małżeństwa. Jego pomoc w tej sprawie z pewnością będzie nieoceniona.

Pamiętaj, że jeśli przechodzisz przez rozwód w Łodzi, możesz skorzystać z usług Kancelarii Adwokackiej Szantar Uznańska Porwisiak.

FAQ:

  • Jak unieważnić ślub kościelny?

Aby unieważnić ślub kościelny, należy złożyć skargę powodową do sądu kościelnego. Proces rozpoczyna się od szczegółowego wykazania okoliczności, które są określone przez Kodeks Prawa Kanonicznego – tylko one mogą unieważnić sakrament małżeństwa. Procedura wymaga zgromadzenia odpowiednich dowodów oraz przeprowadzenia dochodzenia przez sąd kościelny.

  • Jakie mogą być powody unieważnienia ślubu kościelnego?

Powody, by uznać nieważność małżeństwa, obejmują brak formy kanonicznej, przeszkody zrywające (np. istniejący węzeł małżeński, pokrewieństwo, święcenia), niezdolność konsensualną (np. niedojrzałość emocjonalna, choroba psychiczna, uzależnienia) oraz wady zgody małżeńskiej (np. przymus, symulacja zgody, błąd co do osoby, oszustwo).

  • Czy unieważnienie ślubu kościelnego może nastąpić szybko?

Szybkość unieważnienia ślubu kościelnego zależy od diecezji i danego przypadku. Choć proces jest zazwyczaj dłuższy niż rozwód cywilny, w 2015 roku wprowadzono proces skrócony przed biskupem, który w teorii może trwać 45 dni. W praktyce jednak taki proces może zająć kilka miesięcy.

  • Ile kosztuje tzw. rozwód kościelny?

Koszt tzw. rozwodu kościelnego zależy od diecezji i może się różnić w zależności od miejsca procesu. Zwykle obejmuje koszty procesu z powołanym biegłym (200-500 zł), honorarium dla adwokata kościelnego, opłaty za składanie skargi (około 300 zł) oraz dodatkowe koszty związane z postępowaniem dowodowym (50-200 zł).

1 2